tag:blogger.com,1999:blog-21043809340318861352024-03-14T06:35:12.354+02:00ΜΕΤΑΒΑΤΙΣΜΟΣΈνα blog για την Συνέχεια...
Άνθρωπε! Κοίτα μέσα σου!... Κοίτα μπροστά σου!...
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.comBlogger204125tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-9084087115522906892015-01-15T10:45:00.000+02:002018-06-13T12:56:37.555+03:00ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ & ΤΟΥ BLOG ΣΕ 3 ΣΚΕΛΗ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<strong>ΕΙΣΑΓΩΓΗ</strong>
<br />
Πρέπει να είσαι φιλόσοφος για να φιλοσοφείς; ψυχολόγος για να μιλάς περί ψυχής; ρασοφόρος για να μιλάς περί πνεύματος; πολιτικός για να μιλάς για πολιτική; όχι όμως άνθρωπος για να ζεις;
<br />
Μέσα από το blog δεν μιλώ και άρα δεν έχω και τόση μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου. Αν πούμε ότι κάποιος γνωρίζει περισσότερα από αυτά που λέει, αυτό είναι μια λογική γενίκευση αλλά είναι μόνο η φαινομενική αλήθεια για τον άλλον με τον οποίο προσπαθούμε να συνδεθούμε, το ίδιο αν πούμε ότι κάποιος γνωρίζει λιγότερα από αυτά που λέει.
<br />
Ας μην εξωραΐζουμε και ας μην μεγαλοποιούμε τις αντιφάσεις.
<br />
Τα έθνη-κυβερνήσεις, οι πλουτοκράτες έχουν απίστευτα συμφέροντα τα οποία διακινούν και εξωτερικεύουν, πως θα βρεθούν λύσεις αφού ακόμα και η πρόθεση καλού μπορεί να οδηγήσει σε κακό χωρίς εσωτερική επίγνωση. Με συστήματα, αφηρημένες ομαδοποιήσεις και ενοχικούς ετεροπροσδιορισμούς δεν αλλάζει τίποτα. <br />
Ο άνθρωπος κατά βάση είναι ασυνείδητος και «χρέος» του είναι να διαχειρίζεται την σκέψη του και αυτό είναι μια μεταβατική διαδικασία. Δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τον άνθρωπο από την κοινωνία και την κοινωνία από τον άνθρωπο. Έτσι ο άνθρωπος που αυθόρμητα επικοινωνεί χάνεται στο πλήθος δημιουργώντας έπειτα δικές του σφαίρες από πόνο και ο διχασμός συνεχίζεται. Αν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά τον εαυτό του και τους άλλους θα δει ότι όλες οι σχέσεις είναι σχέσεις εξουσίας, όλοι θέλουν να γίνουν το λιοντάρι, με αποτέλεσμα ασυνείδητα να αδικούν, να απορρίπτουν, να βρίσκουν αποδιοπομπαίους τράγους, έστω και αν διατυμπανίζουν τα πιο όμορφα λόγια.
<br />
Φερθείτε αυθόρμητα και δείτε πόσο εύκολα καταρρέουν τα ανθρώπινα σκιάχτρα αλλιώς οι σκεπτομορφές των ανθρώπων, που συνδέονται με το σώμα τους. Αυτό φυσικά ενισχύει το απρόσωπο, την ατομικότητα με την στενή έννοια του όρου και τις φράξιες. Αν προτείνουμε μια κοινοτική ζωή έξω από τον πολιτισμό αυτό θα φάνταζε ως ιδανική λύση μέσα σε ορισμένους κανόνες. Αλλά έτσι περιορίζουμε την ατομική εξέλιξη του ανθρώπου, περιορίζουμε όλο το δημιουργικό και υπαρξιακό του δυναμικό και κάνουμε μια τρύπα στο νερό. Αντί να γεννήσουμε ελευθερία μέσα από την οδύνη φέρνουμε έτοιμη ελευθερία. Είναι άλλο η κοινότητα και είναι άλλο ο κόσμος σαν κοινότητα που είναι ο στόχος. Αυτό δεν σημαίνει ότι η κοινοτική ζωή πρέπει να απορριφθεί, κάθε άλλο, οι υγιείς κοινότητες δείχνουν την εξέλιξη αλλά και την ανεπάρκεια του πολιτισμού και την αναγκαιότητα της ενότητας.
<br />
Έλλειψη ενσυναίσθησης, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, άλλοι ελέγχουν τον κόσμο, άλλοι ευθύνονται όχι εγώ, εγώ είμαι πιόνι, και πάει λέγοντας... Από την άλλη Ζούμε σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς που επιτάσσει και φιμώνει πολίτες με τον φόβο της αυριανής μέρας, που τον θωπεύει με επιβράβευση. «Ζήτω η μάζα» είναι από τα υπαινικτικά μότο της εποχής, «μην σκέφτεστε», κάνει κακό. Ή «εσείς είστε καλύτεροι από αυτούς».
<br />
Ακόμα, νομίζουμε ότι δεν κάνουμε πράγματα που αρέσουν στους άλλους, για να μην φανούμε αρεστοί, αλλά πολλές φορές απλά τροποποιούμε, βρίσκουμε κρυφά τεχνάσματα, γιατί δεν αποδεχόμαστε ότι λείπει η ενότητα και η επικοινωνία και αυτό είναι πόνος. Μιλάμε διασπασμένα μέσα από συχνότητες με ωραία λόγια και εμπνευσμένες υποκριτικές μπούρδες.
<br />
Οι άνθρωποι ξεχνούμε ότι η Επικοινωνία με την ευρύτερη έννοια είναι το μόνο σημαντικό και όχι αυτά που γράφουμε για την επικοινωνία. Τα αυτονόητα ξεχνιούνται. Πρέπει να αναδείξουμε όλες τις αθλιότητες του εαυτού μας, όλες τις φοβίες (όταν κάθε φορά αναζωπυρώνεις το ασυνείδητο σου και το αντιμετωπίζεις) για να μπορέσουμε να κάνουμε ένα βήμα μπροστά, όλο το ανθρώπινο καθρέφτισμα που βρίσκεται μέσα μας, σε κάθε άνθρωπο.
<br />
Αλλά πολλές φορές μιλώντας για τα προβλήματα μήπως καταπιέζουμε τα προβλήματα;
<br />
<br />
<strong>ΣΥΝΕΧΕΙΑ...</strong>
<br />
Έρχεται η στιγμή που συνειδητοποιείς, κατάβαθα, ότι τα μεγάλα όμορφα σοφά λόγια δεν έχουν τίποτα να σου προσφέρουν, αυτά που γράφεις δεν έχουν τίποτα να σου προσφέρουν, αυτά που διαβάζεις δεν έχουν τίποτα να σου προσφέρουν, η πνευματικότητα δεν έχει τίποτα να σου προσφέρει, το να στοχάζεσαι δεν έχει τίποτα να σου προσφέρει, το να προσφέρεις δεν έχει τίποτα να σου προσφέρει, το να έχεις την υγεία σου δεν έχει τίποτα να σου προσφέρει.
<br />
Έρχεται η στιγμή που συνειδητοποιείς, κατάβαθα, ότι δεν είσαι ένα παραγεμισμένο ποτήρι νερό που κάθε φορά το ξεχειλίζει μια σταγόνα. Μια σταγόνα αρκεί. Γελούσες πριν, τώρα δεν γελάς.
<br />
Έρχεται η στιγμή που συνειδητοποιείς, κατάβαθα, ότι το φως δεν είναι το πιο δύσκολο να προσεγγίσεις αλλά οι σκιές σου.
<br />
Έρχεται η στιγμή που συνειδητοποιείς, κατάβαθα, ότι εδώ σε αυτό το blog δεν υπάρχει ο Εαυτός μου, εδώ παίζω με τον εαυτό μου.
<br />
Έρχεται η στιγμή που θες να ταπεινωθείς, να αποσυνδεθείς από τους ανθρώπους που δεν χρειάζεσαι είτε είναι άγιοι ή εγκληματίες, και να συνδεθείς με τους ανθρώπους που χρειάζεσαι.
<br />
Έρχεται η στιγμή που θες να κάνεις μια νέα αρχή, με άλλα δεδομένα, αυτά που πραγματικά έχεις ανάγκη.
<br />
Έρχεται η στιγμή που δεν αφοσιώνεις χρόνο στο να πείσεις, να αλλάξεις ή να κρίνεις, απλά προχωράς.
<br />
Έρχεται η στιγμή που τρομάζεις, οργίζεσαι, πεθαίνεις.
<br />
Έρχεται η στιγμή που απλά βαριέσαι να εξωραΐζεις τον πόνο.
<br />
<br />
<strong>ΤΕΛΟΣ</strong>
<br />
Δεν υπάρχει σοβαρός λόγος για την φροντίδα και ανανέωση αυτού του blog. Ίσως μελλοντικά ένα ανώνυμο blog με τίτλο: Απλές/Απλοϊκές Αλήθειες να μπορούσε να σταθεί στην νέα στροφή; μου ίσως και όχι.
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-49359075730342406752015-01-08T13:43:00.001+02:002017-10-22T11:11:05.590+03:00OI ΑΝΘΡΩΠΟΙ «ΓΕΦΥΡΕΣ»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Τι είδους άνθρωπος αλήθεια είσαι; και τι άνθρωπος θα ήθελες να είσαι;<br />
Υπάρχουν σε γενικές γραμμές 4 είδη ανθρώπων όσον αφορά την δυναμική τους, χωρίς να λέμε ότι μεν είναι καλύτεροι και οι δε χειρότεροι, ανώτεροι ή κατώτεροι, ή ότι δεν συνδέονται μεταξύ τους, απλά λέμε τι υπάρχει.<br />
0. Είναι οι άνθρωποι που καθημερινά προσπαθούν να βγάλουν την μέρα, μέσα από άγχη, αγωνίες και πολύ πόνο. Που προσπαθούν να βρουν στιγμές χαράς και απολαμβάνουν την ζωή στο μέτρο του δυνατού.<br />
1. Οι άνθρωποι που μαθαίνουν, εξελίσσονται διαρκώς, προσέχουν, προοδεύουν και προσπαθούν να χαίρονται την ζωή και ταυτόχρονα έχουν μια αύρα διδακτικότητας και είναι αυτοί που συνήθως συμβουλευόμαστε.<br />
2. Είναι οι άνθρωποι που είναι πραγματικά στηρίγματα, που όταν τους χρειαστείς θα τρέξουν να βοηθήσουν, είναι οι άνθρωποι που αναδύουν ένα άρωμα σοφίας και σε κατακλύζουν με την ενέργεια τους. Η παρουσία τους είναι εξαιρετικά έντονη.<br />
3. Είναι οι άνθρωποι που είναι πραγματικές ανθρώπινες γέφυρες πέρα από χρόνο, χώρο και πρόσωπα. Η προσωποποίηση της προσφοράς, της αγάπης και της ενότητας. Σχεδόν αυτάρκεις. Η συνάντηση με έναν τέτοιο άνθρωπο είναι εξαιρετικά σπάνια.<br />
4. Πρέπει να υπάρχει και ένα ακόμα είδους ανθρώπου.<br />
<br />
<br />
<br /></div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-73563216933293132652015-01-04T20:55:00.001+02:002017-10-22T11:11:32.835+03:00.....ΑΠΥΘΜΕΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<i><b>Όταν παρατηρείς τον εαυτό σου ανάμεσα σε κόσμο αισθάνεσαι ότι δεν είσαι ξεχωριστός, αλλά και πάλι η σκέψη ξεπροβάλλει ως άμυνα και ζητάει να διακριθεί το άτομο. Φοβάσαι ότι θα εκμηδενιστείς.</b></i><br />
Οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη να συνδέονται με τους ομοΐδεάτες τους και να μην συνδέονται με ότι τους φοβίζει και τους αναστανώνει. Είναι σαν τον άνθρωπο που έχει την εμμονή να ερωτεύεται ξανά και ξανά τον ίδιο τύπο ανθρώπου. Είναι το πάθος, ο ναρκισσισμός του που δεν τον εξελίσσει. Αλλά το σεξουαλικό ένστικτο μπορεί να πάρει άλλες μορφές γιατί είναι από την φύση του ισχυρό και να προσδεθεί εκ νέου, μπορεί ακόμα ο άνθρωπος να εξελίξει το σεξουαλικό του ένστικτο, μπορεί ο άνθρωπος να εξελιχτεί σε ορισμένες εκφάνσεις της ύπαρξης του, να εξελιχτεί μονομερώς. Ακόμα και ολιστικά να εξελίσσεται κανείς είναι ανεπαρκές. Ο άνθρωπος είναι ανεπαρκής. <br />
Οι άνθρωποι θεωρητικά ερωτεύονται διδασκαλίες, προσπαθούν να ταυτιστούν με διδασκαλίες και απομακρύνονται από τον εαυτό τους στην πραγματικότητα, αποξενώνονται. <br />
Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι πρέπει να ταιριάζουν με όλους ή ταιριάζουν με όλους και αυτό γιατί είναι διαφορετική η εξέλιξη του καθενός. <i>Οι άνθρωποι ζούμε μέσα σε δικές μας σφαίρες</i>.<br />
Οι άνθρωποι λειτουργούν και εναλλάσσονται και συναλλάσσονται μέσα από διάφορα επίπεδα και παιχνιδίζουν.<br />
Το μόνο που έχουν να χάσουν να χάσουν οι άνθρωποι είναι η πολύτιμη απατηλή «ηρεμία» τους και τι δεν θα έδιναν για αυτήν την ηρεμία και τι δεν δίνουμε.<br />
Είναι απόλυτα θεμιτό κάθε άνθρωπος από το δικό του πόστο να συγκλίνει προς την μία αλήθεια και αυτό είναι σύνθεση. Αλλά κατά πόσο συμβαίνει; Στην σημερινή εποχή τα αυτονόητα παύουν να είναι αυτονόητα και προκαλούν.<br />
Μα δεν είναι αλήθεια ότι όσο πιο φωτισμένος είναι ένας άνθρωπος τόσο φυσιολογικά πιο απλός πρέπει να είναι; Συμβαίνει; Αλλά ενάς απλός άνθρωπος δεν είναι απαραίτητα και ένας φωτισμένος άνθρωπος και όταν λέω φωτισμένος άνθρωπος, μιλάω για έναν άνθρωπο που μπορεί να μην φοβάται τον εαυτό του, που μπορεί να ανέχεται τον εαυτό του. Γιατί αν φοβάσαι και δεν ανέχεσαι τον εαυτό σου πως μπορείς να επικοινωνήσεις με άλλους ανθρώπους. Δεν μπορείς.<br />
Τι διαφοροποιεί έναν άνθρωπο από ένα άλλο άνθρωπο; Η φυσικότητα των κινήσεων του, η πλαστική του αρμονία, η εκπομπή ελευθερίας του. Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι και κάτι τόσο σπουδαίο για να τις παίρνει κανείς στα σοβαρά αν, δεν παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό του. Το μόνο που διαφοροποιεί έναν άνθρωπο από έναν άλλον άνθρωπο είναι η αντίληψη της πραγματικότητας. Το μόνο που έχει να κάνει ο άνθρωπος είναι να αποβάλλει τις «βρομιές» του μέσα σε μια μεταβατική όμως ακολουθία και όχι ξέχωρα, τίποτα δεν παραμένει μόνιμο, αψεγάδιαστο, αναλλοίωτο, ή για πάντα «καθαρό».<br />
<b>Επίλογος: Αυτό που προσδιορίζει εσένα και εμένα είναι αυτό το απροσμέτρητο κενό ενέργειας που μας ακολουθεί παντού και πάντα. </b><br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-72197031706860654112015-01-02T21:55:00.001+02:002015-01-03T17:29:36.982+02:001000 ΜΕΡΕΣ ΒΙΑΣΜΟΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
είχα άγνοια<br /><br />κάτι είχα δει<br /><br />το προσπέρασα<br /><br />και εσύ δεν βοήθησες<br /><br />ήθελες να φύγεις<br /><br />χαμογελούσες<br /><br />ήξερες<br /><br />μετά σε είδα<br /><br />τώρα;<br /><br />που;<br /><br />είσαι ο πρώτος<br /><br />μαθαίνω<br /><br />Φτάνει</div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-58133487314075269522014-12-30T21:22:00.000+02:002017-10-22T11:11:44.698+03:00ΖΩΝΤΑΣ ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ ΣΥΜΠΑΝ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Το Όνομα είναι η αναγνώριση της ύπαρξης και της ανυπαρξίας, της δημιουργίας και του θανάτου, μέσα σε μία αναπόσπαστη ενότητα. Όταν αρνείσαι το όνομα σου, αρνείσαι το ήμισυ της ύπαρξης σου που όμως δεν προσδιορίζεται από το όνομα σου γιατί δεν είσαι το όνομα σου και ταυτόχρονα χρειάζεσαι το όνομα σου. Είμαστε διαχωρισμένοι ως προς τις μορφές και όχι τόσο ως προς τα ονόματα που προσδιορίζουν τις μορφές. Η Βία ασκείται στην μορφή αλλά υποσυνείδητα παραπέμπει στο σύνολο της ύπαρξης. Σε μια ανώτερης μορφής κοινωνία θα είχαμε ναι μεν ονόματα αλλά θα εκδηλώναμε την ιερότητα των μορφών μας. Θα είχαμε μορφές και ονόματα σε ένα άλλο επίπεδο αλλά τώρα, η μετάβαση γίνεται σταδιακά.<br />
Δεν είναι άκυρο να πούμε λοιπόν πως είμαστε το σώμα όπως είμαστε και το όνομα. Αν απλά βλέπαμε τους εαυτούς μας ως ολοκληρωμένες υπάρξεις που απλά περιλαμβάνουν την υλική μας υπόσταση δεν θα είχαμε Βία. Αντίθετα έχουμε βία αν ο άνθρωπος απρόσωπα, ανώνυμα εκλαμβάνεται ως ένας «αριθμός».<br />
Αυτό μας δείχνει ότι μέσα από το Απρόσωπο της Ολικής Ύπαρξης και όχι από το απρόσωπο της αποξένωσης, θα περάσουμε σε μια εποχή μεγαλύτερης συνειδητοποίησης. Βλέπετε όλες οι κοινωνικές σχέσεις είναι έτσι ασυνείδητα διαμορφωμένες από εμάς ούτως ώστε να αναδεικνύουν τον ανθρώπινο πόνο και την σύγκρουση. <br />
Ο άνθρωπος εν αγνοία του αναγνωρίζει και προβάλλει τον πόνο του μέσα από τις προσωπικές και τις κοινωνικές του σχέσεις. Με διαφορετικά λόγια, ο άνθρωπος θα πρέπει να αντιμετωπίσει τους εσωτερικούς και εξωτερικούς αντανακλαστικούς φόβους του για να περάσει σε μια άλλη εποχή προσωπικής αυτάρκειας και συλλογικής ενότητας. Ο άνθρωπος πρέπει να εντοπίσει ξεκάθαρα τα καθημερινά του αδιέξοδα (όπου είτε τα έχει δημιουργήσει αναγκαστικά είτε άθελα του τα έχει αποδεχτεί) άσχετα αν αυτά είναι αδιέξοδα επιβίωσης, οικονομικά, σεξουαλικά, συναλλακτικά, πολιτικά ή οτιδήποτε άλλο και να περάσει μέσα από αυτά, μέσα από όλο το φάσμα των καθημερινών δοσοληπτικών του σχέσεων οι οποίες φανερώνουν και την ανεπάρκεια του, μια ανεπάρκεια που ο ίδιος έχει εγκαθιδρύσει μέσα του και συντηρεί - ο καθένας μας σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. <br />
Αυτό όμως πρέπει να συμβεί μέσα στην κοινωνία, όχι με άρνηση την ζωής και της κοινωνίας. Και όταν πια ο άνθρωπος δεν θα έχει ανάγκη την κοινωνία θα μπορεί να φτιάξει την δικιά του κοινωνία, ο κάθε άνθρωπος μόνος του, όταν όλοι μαζί θα συγκροτούν μια ευρύτερη, ολοένα και πλατύτερη ανοιχτή κοινωνία και όχι μια κοινωνία κανονιστικής τάχα ελευθερίας και ελευθεριότητας.<br />
Για να συμβεί αυτό ο άνθρωπος πρέπει να έχει επίγνωση των μάταιων δραστηριοτήτων του μέσα από τις οποίες αναδεικνύεται η ποταπότητα της ύπαρξης του.<br />
Είναι εύλογο ότι οι ανακατανομές δημιουργούν άλλες δυνατότητες και ανοίγματα προς τους πολλούς, προς όλους. Κάτι φυτρώνει μέσα από την λάσπη...αυτό είναι συμβολικό για να αντιληφθούμε ότι όλα διέπονται από τους ίδιους νόμους μέσα σε μια νομοτελειακή ιεραρχία , όπου όλες οι μορφές είναι «ένα». Ο άνθρωπος λόγω της πολύπλοκης φύσης του αδυνατεί να διατηρήσει ανέπαφη αυτήν την αλήθεια. Η αλλαγές συμβαίνουν, πάντοτε και άχρονα, και ο άνθρωπος μέσω της συνείδησης του μπορεί σιγά σιγά να προσαρμοστεί στην βιολογία του μέσω της επαλληλίας γέννηση/θάνατος.<br />
<br />
Κατά προέκταση θα ήταν χρήσιμο να αναδείξουμε μερικά πράγματα:<br />
<br />
1. Η πολιτική είναι πολιτικοί άνθρωποι που εκφράζουν ανθρώπινες ανάγκες μέσα στο εύρος της κατανόησης τους. Λόγω της σχέσης εξουσίας με τον πολίτη μπορεί αυτές οι ανάγκες να εξευγενίζονται αλλά ποτέ δεν μπορούν να είναι αρμονικές όσο διατηρείται αυτή η καταναγκαστική σχέση εξουσίας. Έτσι αντί η πολιτική να προσαρμόζεται στον άνθρωπο, ο άνθρωπος προσαρμόζεται στην πολιτική και μεγεθύνει ακόμη περισσότερο την ήδη υπάρχουσα σύγκρουση μέσα του και, αδικεί.<br />
<br />
2. Οι θρησκείες δεν είναι η αλήθεια ούτε κατέχουν την αλήθεια αλλά εμπεριέχουν κάποια αλήθεια. Τα ιερά κείμενα είναι φιλτράρισμα της απόλυτης αλήθειας που προσεγγίζεται μόνο μέσω βιώματος. Τα ιερά βιβλία έχουν να κάνουν με τις θρησκείες οργανωμένες ή μη. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι τώρα δεν υπάρχουν άνθρωποι περισσότερο σοφοί και βιβλία περισσότερο σοφά ή δεν μπορούν να υπάρξουν. Το φυσικό είναι να υπάρχουν.<br />
<br />
3. Μήπως και η αγάπη για το Ωραίο, το Πρόσωπο, την Μορφή είναι προσκόλληση στο Αγαθό; Σκέφτεσαι πως θα έπρεπε να δείχνεις με βάση κάποια «καθαρή» πεποίθηση και τελικά αυτό προβάλλεις.<br />
<br />
4. Ο πολιτισμός μας αυτήν την στιγμή ίσως να είναι ο καλύτερος που έχει υπάρξει όσον αφορά την αντιμετώπιση του ασυνειδήτου. Δεν μιλάω για την κομματιασμένη «επιστήμη της ψυχής» που όμως όπως φαίνεται αποτελεί ένα αξιοσημείωτο και σημαντικό μεταβατικό παρακλάδι της ανθρώπινης εξέλιξης αλλά στην διατήρηση της ανθρώπινης υγείας με αυτεξούσιες δυνάμεις. <br />
Μέσα από την κοινοποίηση της ψυχής κάθε ανθρώπου σε επιστημονική πανασθένεια είναι επιτακτική η ανάγκη να μετουσιωθούν οι επιστήμες σε μία επιστήμη της ψυχής. <br />
Η μονομερής διερεύνηση ή εξερεύνηση του ασυνειδήτου και του φόβου δεν αρκεί αν δεν αναγνωρίσουμε ότι όλα διέπονται από μια «μετενσαρκωτική» συνέχεια. Ο άνθρωπος ειδικότερα δεν είναι μια μηχανική σύνθεση και αποσύνθεση, βέβαια είναι καθενός δικαίωμα να υιοθετεί ιδεολογίες που αναιρούν την ανθρώπινη ύπαρξη καταπνίγοντας τον φόβο του θανάτου. <br />
Ο άνθρωπος πρέπει να λαμβάνεται όπως και η ολότητα της φύσης ως ένας μηχανισμός σύνθεσης και αποσύνθεσης μέσα όμως σε ένα μεταβατικό μετασχηματισμό ενέργειας (σε καμία περίπτωση συσσωρευτικό αλλά κλιμακωτά αυτοπροσδιοριστικό και ετεροπροσδιοριστιστικό ταυτόχρονα). Ο άνθρωπος δεν είναι μόνο «σκουλήκια».<br />
<br />
5. Όταν έχουμε καταπίεση της σεξουαλικότητας τότε αυτή μετατρέπεται σε λανθάνουσα σεξουαλικότητα και διαστροφή, σε σπατάλη σεξουαλικής ενέργειας ή «ανηδονία» στον βαθμό που εκδηλώνεται. Είναι όμως μόνο η κατάπνιξη του σεξ υπεύθυνη για την καταπίεση, την βία και την επιθετικότητα; Εύκολα κανείς μπορεί να διαπιστώσει ότι το σεξ δεν ευθύνεται για όλα τα προβλήματα του κόσμου. Και ούτε μόνο το σεξ λύνει όλα τα προβλήματα του κόσμου. Το σεξ δεν είναι ούτε πρόβλημα, ούτε αυτοσκοπός. Σε μια πορεία εξέλιξης δεν μπορούν να υπάρχουν νόμοι, κανόνες και διαγνωστικές ταμπέλες του στυλ...<em>το σεξ πρέπει να εφαρμόζεται μόνο για αναπαραγωγή </em>ή από την άλλη...<em>γαμάτε γιατί χανόμαστε</em>. Η σεξουαλικότητα στον άνθρωπο οπωσδήποτε πρέπει να συμπεριληφθεί μαζί με όλες τις άλλες δυνάμεις ως μια Μεταβατική Θεμελίωση μαζί με το ασυνείδητο και χωρίς το ασυνείδητο. Αυτό είναι πραγματικά δύσκολο να εφαρμοστεί στην πράξη. <br />
Η σεξουαλική επανάσταση δεν ξεκίνησε ποτέ απλά κοινοποιήθηκε.<br />
<br />
6. Κάθε υπό-, παρά- και μεταβατικό στάδιο στην ανθρώπινη πορεία, συλλογική ή ατομική, γεννά προϊόντα καθώς και υποπροϊόντα/παραπροϊόντα τα οποία όλα μαζί υπόκεινται σε συνεχείς διαδικασίες εκκαθάρισης καθώς δεν αποτελούν απόλυτες αλήθειες αλλά ιδέες που εφαρμόζονται. Για να εφαρμοστούν και να μετουσιωθούν αυτές οι ιδέες χρειάζεται εσωτερική εκκαθάριση.<br />
<br />
7. <em>Δεν μπορούμε να απαιτούμε εκ των προτέρων την ενότητα αν και μπορούμε να μιλάμε για αυτήν. </em><br />
Ενότητα σημαίνει ένωση όλων των αντίθετων εννοιών για τον εαυτό και όχι αποσπασμένες από τον εαυτό. Πιστέψτε με αν υπήρχε ενότητα μέσα μας θα το καταλαβαίναμε.<br />
<br />
<br />
Καλή Χρονιά!<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-5118700037992919542014-12-18T21:00:00.000+02:002017-10-22T11:11:52.159+03:00"ΟΙ ΤΕΛΩΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΡΝΕΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΠΡΩΤΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ" (τι θα μπορούσε να σημαίνει σήμερα)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<i>Οι περισσότεροι άνθρωποι ταλαντευόμαστε, τρεμοπαίζουμε... μεταξύ του καλού και του κακού, μεταξύ ηθικής και ανηθικότητας. Έτσι είναι εξαιρετικά δύσκολο, να γνωρίσουμε τον πραγματικό μας εαυτό, να γνωρίσουμε αυτό που είμαστε. </i><br />
Ας μην πάμε μακριά, όλοι θα συμφωνήσουμε, γιατί κατά βάθος γνωρίζουμε, ότι ο ολοκληρωμένος άνθρωπος μοιάζει περισσότερο με ένα ώριμο παιδί. Η υπερβολική παιδικότητα ξεμωραίνει, η υπερβολική ωριμότητα μηχανοποιεί. Ο άνθρωπος είναι ένας συνδυασμός των Δύο. <br />
Οι άνθρωποι όμως συνήθως δεν εξελισσόμαστε φυσικά, συνθετικά, ενωτικά. Η καθημερινότητα συντρίβει τον άνθρωπο και ο άνθρωπος συντρίβεται από την κοινωνία και τον άνθρωπο. <br />
Οι άνθρωποι ανέκαθεν αναζητούν διεξόδους τόσο στα ατομικά όσο και στα κοινωνικά τους προβλήματα.<br />
<em>ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΕΙΝΟ....ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΑΛΛΟ....ΠΡΟΣΕΧΕ....</em>Ως αντιστάθμισμα των οδυνών και ως αδυναμία αντιμετώπισης τους, οι άνθρωποι εφεύραν την ευπρέπεια, τον καθωσπρεπισμό, τους νόμους, την μετάνοια, την αμαρτία, κάποια αίσθηση ηθικής, την ευτυχία και την επιτυχία. Ήταν ότι καλύτερο μπορούσαμε να κάνουμε ως άνθρωποι αλλά όπως αποδείχτηκε δεν ήταν αρκετό, και οι βάσεις άρχισαν να τρίζουν.<br />
Οι άνθρωποι έβρισκαν κάποιου είδους αλήθεια σε όλα αυτά και πραγματικά υπάρχει κάποια αλήθεια σε όλα αυτά, αλλά οι άνθρωποι επειδή δεν είναι φτασμένοι, δεν είναι ολοκληρωμένοι άνθρωποι και επειδή ως φυσική αντίδραση προβάλλουν ως ιδανικό την ολοκλήρωση αλλά και την ματαιότητα ως το αντίθετο της, βλέπουν έννοιες που περιέχουν αλήθειες, παραγνωρίζοντας την άμεση αλήθεια του εαυτού τους, μια αλήθεια που καμία θρησκεία και καμία επιστήμη δεν μπορεί να τους προσφέρει.<br />
Εκεί εντοπίζεται τόσο η αποτυχίας της επιστήμης, όσο και η αποτυχία της οργανωμένης θρησκείας, της αποστειρωμένης από τον άνθρωπο φιλοσοφίας, που δεν παύουν όμως να είναι πυλώνες και εν δυνάμει δρόμοι αυτογνωσίας.<br />
Έτσι η επιστήμη πολλές φορές χρησιμοποιείται ως μέτρο βίας και χειραγώγησης και η θρησκεία αναδεικνύεται σε μέγα μπαμπούλα προκαλώντας ως δούρειος ίππος «απαγορευμένα» σύνδρομα, αποξένωση και ενοχολαγνεία στο συλλογικό ασυνείδητο.<br />
Τώρα, ένας άνθρωπος που έχει εμποτιστεί σχεδόν ολοκληρωτικά από το σκοτάδι του εαυτού του, ή βρίσκεται σε ακατανίκητη απόγνωση δεν μπορεί να δει κάτι καλό στον κόσμο, επειδή όμως έχει άγνοια της ενέργειας που διέπει το σύμπαν, τελικά, η ίδια η αρνητική ενέργεια που εξαπολύει, θα επιστραφεί, ως λευκή ενέργεια, πράγμα που μπορεί είτε να καταστρέψει ολοκληρωτικά, να τον αφανίσει, να τον σκοτώσει, είτε να τον μετουσιώσει ριζικά. Εδώ δεν μιλάμε τόσο για κάποιο εξωτερικό αποτέλεσμα αν και αυτό μπορεί να είναι μόνο η αφορμή αλλά για ένα βαθύ εσωτερικό τέλμα, μια κατακρήμνιση στην άβυσσο. Αν τα καταφέρει, ο άνθρωπος να ανασχηματίσει τα «κατεστραμμένα του νεύρα», θα έχει βρει τον εαυτό του, θα έχει κάνει την μεγάλη αρχή, την οποία όλοι οι άνθρωποι ποθούν, κατά βάθος.<br />
<br />
<br />
<br /></div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-61381052469371817712014-12-12T17:48:00.000+02:002014-12-12T17:48:41.429+02:00ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ακόμα και όλα τα προβλήματα και τις ανησυχίες του κόσμου να έχεις είναι απλά μια ιδέα.<br />
Οι μικρόνοιες των ανθρώπων προβάλλουν τις δικές τους ανασφάλειες και φόβους προς τους άλλους και είναι άκρως μεταδοτικό. Από που προέρχονται πολλές σωματικές και ψυχολογικές ασθένειες; Μα φυσικά από τις μικρόνοιες των ανθρώπων.<br />
Η ενέργεια διαχέεται. Κάτι είναι ανύπαρκτο μέχρι να του δώσουμε προσοχή. Η στάση που κρατάμε μπορεί να επηρεάσει και την αντίληψη άλλων ανθρώπων. Μπορείς να εκβιάζεις κάνοντας το καλό ή το κακό, αλλά αυτό είναι μαύρη μαγεία και το σκοτάδι δεν μας αναδεικνύει, μας θαμπώνει. Το πραγματικά καλό αναδύεται όταν δεν ταυτίζεσαι με το καλό, αυτό είναι μια άλλη κατάσταση συνείδησης όπου πλέον ότι έχεις μάθει αρχίζει να καταρρίπτεται.<br />
Δεν έχεις καμία ποιοτική διαφορά ακόμα και από τον πιο άθλιο ζητιάνο. Όλα όσο κατέχεις είναι περαστικά.<br />
Όσο δεν σπάμε τον κύκλο της άνομης αλυσίδας τόσο θα υποφέρουμε αναλογικά με τις λογικοφανείς εργασίες που κατεργάζεται ο καθένας μας.<br />
Μην κρίνετε. Αναπτύξτε την συμπόνια σας ακόμα περισσότερο, εσείς που μπορείτε να το κάνετε. Μην αυταπατάστε, όλοι οι άνθρωποι μπορούν.<br />
Ας ανοίξουμε όλοι τον κύκλο της ανταπόδοσης. Ο καθένας από το πόστο του ας συγκλίνει προς την μία αλήθεια.<br />
<br />
Υστερόγραφα!.!.!.!<br />«Όσο ψηλότερα κοιτάζεις τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η πτώση σου, συνέχισε όμως.»<br />
Συνειδητός γίνεται κανείς μέσω της σκέψης χωρίς την σκέψη, αυτό είναι Μετάβαση. Αυτό σημαίνει ένα πράγμα: είμαστε «τυχαίοι».<br />
«Μιλώ για σας όταν εσείς δεν με ακούτε. Διακρίνω τις ποιότητες των κραδασμών σας ως απαραίτητα; ιχνοστοιχεία μέσα μου.»<br />
<br /><br />
Αντώνης Χαρατσής</div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-25860728365294762052014-12-10T13:22:00.004+02:002014-12-10T13:22:53.705+02:00ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΜΗ ΒΙΑΙΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ, Marsall Rosenberg (βίντεο)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/RiASewiK0o4" width="420"></iframe><br /><br />Kάτω δεξιά μπορείτε να αλλάξετε σε ελληνικούς υπότιτλους.</div>
</div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-77555835995423684242014-12-02T19:40:00.001+02:002017-10-22T11:12:39.955+03:00ΚΑΤ` ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΚΑΘ` ΟΜΟΙΩΣΗ <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Το ζώο μπορεί να φτάσει στην φώτιση ασυνείδητα, ενώ εμείς οι άνθρωποι «πρέπει» να το κάνουμε συνειδητά. Με άλλα λόγια πρέπει να προσεγγίσουμε το Ασυνείδητο Συνειδητά, γιατί αυτό είναι το προφανές πεπρωμένο μας. Είμαστε στην γη για να γνωρίσουμε την σαρκική σκοτεινή πλευρά μας και να την μετουσιώσουμε. Η μετουσιωμένη πλέον άγνοια είναι πέρα από το καλό και το κακό. Αλλά τα επίπεδα άγνοιας περιλαμβάνουν το καλό και το κακό σε λανθάνουσα μορφή. Η ζωή τελικά είναι αντιφατική: όπως το νερό είναι το μαλακότερο πράγμα ταυτόχρονα μπορεί να γίνει ότι πιο καταστροφικό. Αν λοιπόν δεν έχουμε ενότητα πως μπορούμε να διαχειριστούμε τις δυνάμεις έξω από εμάς, που στην πραγματικότητα βρίσκονται και μέσα μας; <br />
Όλες οι μορφές διέπονται από τους ίδιους νόμους. Το μόνο που μένει είναι η κάθε μορφή, από την ανώτερη μέχρι την κατώτερη να επιτελέσει τον «σκοπό» της. <br />
Ο άνθρωπος επειδή έχει να διαχειριστεί την σκέψη έχει έναν πολύ μεγαλύτερο κόπο να κάνει σε σχέση με άλλα πλάσματα. Ένας λοιπόν Μεταφυσικός τρόπος για να προσεγγίσουμε τον Εαυτό είναι να κάνουμε απλά το Καλό. <br />
Όλη η Δημιουργία είναι μια αντανάκλαση αυτού του Καλού. Ένας άνθρωπος δημιουργεί γιατί προσπαθεί να βρει μια σύναψη. Αν κανείς παρατηρήσει την λογοτεχνία θα δει ότι όλη η δημιουργικότητα που αναδύεται, είναι μια ασυνείδητη ή ενσυνείδητη προσπάθεια προσέγγισης του Καλού. Όλη η δημιουργικότητα είναι ένα αναπόφευκτο μη τέλος. <br />
Οι νόμοι της δημιουργίας είναι ίδιοι για όλους και για όλα στο χέρι μας είναι αν θα επιλέξουμε το Καλό.<br />
Όταν λοιπόν ψάχνεις εκ των προτέρων να μοιάσεις κατ εικόνα ή καθ ομοίωση διαστρεβλώνεις, εισδύεις στα δίχτυα της διττότητας είτε κάνεις το καλό είτε το κακό. Γιατί; Γιατί βάζεις την ιδέα του εαυτού σου, της βιολογίας σου μπροστά και φτιάχνεις θεούς κατά βούληση, χωρίς ελεύθερη βούληση. Ελεύθερη βούληση σημαίνει απλά να κάνεις το Καλό, ακόμα και όταν το αρνείσαι. Δεν υπάρχει λοιπόν κάποιος σκοπός στο να κάνεις το Καλό. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να προσαρμόσουμε την βιολογία μας στην βιολογία μας, που σημαίνει σταδιακή αποταύτιση από το βασίλειο των αναγκών και των επιθυμιών, και αυτό είναι Μετάβαση, αυτό είναι το μόνο πεπρωμένο του ανθρώπου. Τέσσερις νόμοι διέπουν τα πάντα: Διάλυση, Σύνθεση, Ενσωμάτωση, Μετάβαση, όλα σε έναν αέναο κύκλο.<br />
Δεν υπάρχει λοιπόν κάποιος συγκεκριμένος σκοπός στον άνθρωπο ή στην φύση. Αν υπήρχε δεν θα ήταν τίποτα άλλο παρά ένας δικός μας ιδεολογικός ανθρωποκεντρικός σκοπός. Δεν υπάρχει κάποιο δεδομένο εκ των προτέρων πρότυπο στο οποίο πρέπει να μοιάσει ο άνθρωπος. Και αυτό για έναν απλό λόγο: θα καταστρατηγούσε ο άνθρωπος τον νόμο του καλού και του κακού. Διότι ο άνθρωπος δεν είναι συνειδητός, ο άνθρωπος είναι το πιο εξελιγμένο βιολογικά σάρκινο είδος στην γη το οποίο προσπαθεί να γίνει συνειδητό. Ο άνθρωπος προσπαθεί να γίνει συνειδητός βάζοντας σε τάξη την σκέψη και ταυτόχρονα κάνοντας το Καλό. Αν λείπει το ένα από τα δύο ή βρίσκονται σε δυσαρμονία. ο άνθρωπος παραμένει ασυνείδητος στον βαθμό που Κατανοεί.<br />
Ανακεφαλαιώνοντας: 1. Ο Θεός δεν είναι κάτι άφθαστο, έτσι υπερεκτιμούμε τις δυνάμεις μας, γινόμαστε φανατικά καλοί και εντελώς αντιεπιστημονικοί, τεμαχίζουμε στα δύο το πνεύμα μας. <br />
2. Ο Θεός δεν είναι του χεριού μας, ούτε το παιδί για τα θελήματα, έτσι υποτιμούμε τις δυνάμεις, γινόμαστε μηχανικά όντα, χωρίς διαίσθηση. <br />
Ή μπορούμε να πούμε τα αντίθετα ότι ισχύουν, το συμπέρασμα θα είναι πάλι το ίδιο.<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-17616064324831558872014-11-08T17:57:00.001+02:002017-10-22T11:12:48.830+03:00«Ο κόσμος ΤΩΝ ανθρώπων & Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Όλοι είμαστε Ένα ακόμα και αν δεν το αντιλαμβανόμαστε. Όλα ενυπάρχουν τέλεια μέσα ή έξω σε μία ενότητα, απλά το ον που λέγεται άνθρωπος πολλές φορές δεν το αντιλαμβάνεται (ή το αντιλαμβάνεται καθυστερημένα, όταν γεράσει σωματικά και ψυχολογικά) και τα βλέπει όλα διαχωρισμένα...καλό-κακό, συμφέρον μη συμφέρον κτλ, όλα μέσα σε ένα παλίμψηστο κανονιστικής ηθικής. Ο ανθρώπινος νους είναι που κάνει διαχωρισμούς, παίζει παιχνίδια επιβίωσης, δημιουργεί κανόνες αυτοπροστασίας και εφευρίσκει δικλείδες ασφαλείας. Βεβαίως ο άνθρωπος τα χρειάζεται όλα αυτά, ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να προστατευτεί από τον άνθρωπο γιατί δεν υπάρχει αγάπη, γιατί δεν υπάρχει ενότητα, γιατί δεν υπάρχει ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ - οι άνθρωποι δεν ξέρουν να επικοινωνούν. <br />
Το μόνο λοιπόν που υπάρχει είναι ανθρώπινες σάρκες που αντιμάχονται με ανθρώπινες σάρκες, που ανταμώνουν και χωρίζουν, που μισούνται και αγαπιούνται, που πολεμούν και συνεργάζονται μέσα στα περιορισμένα νοητικά-σαρκικά τους πλαίσια. Το αποτέλεσμα όλων αυτών των διαδικασιών πολλές φορές μπορεί να είναι αναπόφευκτο αλλά μαθαίνει κανείς κάτι από αυτό ή συνεχίζει στο δικό του εγωιστικό καβούκι του δίκιου και του άδικου; Βεβαίως υπάρχει το Αντικειμενικό, αλλά αν κανείς προσκολλάται στα αποτελέσματα (δίκαια-άδικα) αυτό χάνει την αξία του και ο άνθρωπος αναγκάζεται ξανά να περάσει από τις ίδιες εμπειρίες.<br />
«Η ζωή για τους ανθρώπους είναι ένα μεγάλο Γαμήσι». Ο άνθρωπος δεν προσβλέπει συνειδητά στην ηδονή του Αγαθού αλλά ασυνείδητα στην έξαψη της μεταβατικότητας που συμβολίζει την γραμμική εξέλιξη. Βεβαίως όπως έχουμε πει εδώ, η ανθρωπότητα ασυνείδητα εξελίσσεται Μεταβατικά συνδυάζοντας την κάθετη με την γραμμική εξέλιξη. Όσο μεγαλώνει η ανθρωπότητα τόσο διευρύνεται η ενέργεια στα άτομα, τόσο μειώνεται η εντροπία. Αλλά η ατομική εξέλιξη δεν αρκεί αν δεν υπάρχει πλειοψηφική εξέλιξη. Δεν μιλάμε για την καθιέρωση κάποιας πνευματικής ομοιογένειας αυτό θα ήταν καταστροφικό ακόμα και αν κίνητρο είναι η αγάπη. Δεν εννοούμε να γίνει ο άνθρωπος νερό, δέντρο, κτλ, και αυτό γιατί έχουμε διαφορετικές υλικές ιδιότητες και λειτουργίες. Ναι, ο άνθρωπος είναι το ανώτερο ον στην γη, αλλά αυτό είναι μάλλον κάτι τυχαίο και δεν πρέπει να το παίρνει κανείς πολύ στα σοβαρά. Αυτό που πρέπει να παίρνει στα σοβαρά ο άνθρωπος είναι να <i>βλέπει</i> σε όλα τα υλικά φαινόμενα/σώματα τον ασώματο αδελφό του. Στο κάτω κάτω οι μορφές έρχονται και παρέρχονται, αλλά οι μορφές ταυτόχρονα εμπεριέχουν και την αλήθεια. Η ευθύνη του ανθρώπου είναι μόνο να κάνει πράξη αυτήν την αλήθεια. Τίποτα άλλο.<br />
<br />
<i><br /></i>
<br />
<br />
<br /></div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-3177150866061894932014-11-04T17:49:00.002+02:002017-10-22T11:13:20.123+03:002. ΦΥΣΗ, ΜΕΤΑΒΑΣΗ, ΕΞΕΛΙΞΗ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΕΓΩΙΣΜΟΣ(«Όλα σε ένα»)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Κάθε λέξη «θετική» ή «αρνητική» που χρησιμοποιούμε φανερώνει και τον ψυχισμό μας. Όσο πιο πολύ προσέχουμε το πως εκφραζόμαστε, όσο εκφραζόμαστε με επίγνωση τόσο πιο αγνοί γινόμαστε. Από την άλλη δεν μπορούμε να σταματήσουμε την πληροφορία που είναι μέρος της εξέλιξης μας. Όταν νομίζουμε ότι είμαστε υπεράνω της πληροφορίας, αυθαιρετούμε, γινόμαστε κακόμοιρες πνευματικές αυθεντίες, κουβαλάμε δήθεν πετραχείλια ή σταυρούς, μπλοκάρουμε μέσα μας. Νιώθουμε ξένα σώματα ως προς τον κόσμο αλλά ταυτόχρονα ασχολούμαστε με τον κόσμο ψέγοντας τον. Θα χρησιμοποιήσω με αρνητική έννοια μια φράση της λαϊκής σοφίας που λέει: «<i>Μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε</i>». Ψάχνουμε ένα ζωντανό δέος, ένα κίνητρο για να παλέψουμε ενάντια στο αντικείμενο που το γέννησε. Βέβαια θα μπορούσε να αντιτάξει κάποια ταπεινόφρονη αυθεντία προς υπεράσπιση ότι όλα είναι εξέλιξη. Πως/πόσο προβάλλουμε αυτήν την διασύνδεση με το «ζωντανό», με τον άνθρωπο;<br />
<i>Μην λες φεύγω από τον κόσμο των ανθρώπων. Να λες φεύγω από τον δικό μου κατώτερο κόσμο. </i>Πως όμως αντισταθμίζουμε την δημιουργημένη τριβή; Επειδή η ζωή δεν είναι κάτι σταθερό, προβάλλουμε την λήθη μας σε αυτήν, ξεχνάμε, αντί να βιώνουμε την λήθη μέσα στο γίγνεσθαι και να δημιουργούμε. Επομένως αυτό δεν είναι καν εξέλιξη, είναι σήματα αλλαγής, ούτε καν εμπειρίες γιατί αυτές προϋποθέτουν εξέλιξη. <br />
Ο άνθρωπος που παρεξηγεί ή παρεξηγείται, ή πικραίνεται, ή απογοητεύεται δεν έχει επίγνωση του Εαυτού του, όσο καλός άνθρωπος και αν είναι.<br />
Ο άνθρωπος που υποδεικνύει σε κάποιον να μην παρεξηγεί, έχει ο ίδιος παρεξηγήσει.<br />
Ο άνθρωπος που αναγνωρίζει/επικρίνει κάποιο λάθος στον άλλον ασυνείδητα έχει αναγνωρίσει λάθος στον ίδιο του τον εαυτό.<br />
Δήθεν «λαμποδοφόροι», υπέρμαχοι της μη σύγκρουσης, της μη παρεξήγησης, και όμως ενεργοπαθητικά τα προκαλούν όλα αυτά, αλλοπρόσαλλοι, προκλητικοί για τους άλλους. Οι διάφοροι καλοθελητές του «προσφέρω», ομαδάρχες, που δεν μπορούν στοιχειωδώς να επικοινωνήσουν, αλλά απορρίπτουν, στιγματίζουν και τελικά συνοδοιπορούν..... Ένα τεράστιο «χωρίς εγώ» εγώ.<br />
<div>
«Ένα πράγμα που δεν καταλαβαίνω» είναι πως ενώ εκτείθονται κάποιοι παίζοντας τον ρόλο με το οποίο ταυτίζονται, βγάζουν την ουρά τους έξω από το παιχνίδι.</div>
Ένας πνευματικός δάσκαλος; δεν «ασχολείται» με τους ανθρώπους, δεν κρίνει, δεν στιγματίζει για να καθιερώσει τις θέσεις του, αυτό λέγεται έμμεση επιβολή. Δεν ζητά μια επιβεβαίωση της ιδιοσυγκρασίας του για να αποστασιοποιηθεί από τον κόσμο. Δεν ζητά από τους ανθρώπους να παίξουν το παιχνίδι του και να τον επιβεβαιώσουν αρνητικά με τις πράξεις τους..<br />
Μα, όσο εύκολα απορρίπτουμε ταινίες ή βιβλία, άλλο τόσο εύκολα μηδενίζουμε και απορρίπτουμε ανθρώπους. Τόσο συνειδητοί είμαστε, τόσο σημαντικοί είμαστε.<br />
Ο Τζίντου Κρισναμούρτι, ο UG Κρισναμούρτι (με τα ελαττώματα τους) ήταν αμείλικτοι ως προς τις αυθεντίες. Ποιο το νόημα να ακολουθείς με παρωπίδες έναν δάσκαλο; Μπορεί να μην ταυτιζόμαστε απαραίτητα αλλά γιατί θέλουμε να γίνουμε σαν τον τάδε σοφό...; Αν η σοφία του ξεπερνάει την προσωπικότητα του τότε η ιδέα να γίνουμε σαν αυτόν (ή το ιδανικό που «προβάλλει») δεν είναι σε λάθος προσωπική βάση; Έπειτα ξέρουμε αν ο υποτιθέμενος σοφός στέκει καλά; Γιατί αυτή η μανία να ακολουθούμε; Είναι ανάγκη να πιστεύουμε κάπου; <br />
Δυστυχώς ή ευτυχώς οι γκουρού έχουν αντικαταστήσει τις θρησκείες (μηχανικό κλείδωμα του εγκέφαλου) και έτσι τις συνεχίζουν.<br />
<i>Όταν δεν θες να δείχνεις δάσκαλος ή αυθεντία και μέσα σου νιώθεις έτσι αυτό σου δημιουργεί σύγχυση.</i><br />
Επειδή έχουμε εκλάμψεις αυτογνωσίας νομίζουμε ότι μέσα από την επίγνωση του Γνωστού θα φτάσουμε κάπου. Ανάλογα την αντίληψη που έχουμε θρέφουμε και τις πεποιθήσεις μας. Mπορεί ίσως να μην σε δεσμεύουν οι πεποιθήσεις αλλά υπάρχει στην πραγματικότητα άνθρωπος συνειδητός χωρίς πεποίθηση; <br />
Έτσι, ενώ λέμε τα ίδια πράγματα ουσιαστικά δεν λέμε τα ίδια (σύγχυση και θέατρο του παραλόγου). Η λαϊκή σοφία λέει πάλι: «<i>μαζί μιλάμε χώρια καταλαβαινόμαστε»</i>. Πως όμως μπορείς να κρίνεις. Σημασία δεν έχει η εσωστρέφεια-εξωστρέφεια, αυτά είναι μεν φαινόμενα αλλά είναι και ουσίες. Σεβασμός στην διαφορετικότητα λοιπόν; Όλα είναι αποδεκτά (εν μέρει ανεκτά) και κάθε άνθρωπος έχει τον τρόπο του. Και τι είναι αυτό που κάνει τον κόσμο να κινείται; Μα φυσικά η εξέλιξη μέσα από το βίωμα. Η απλότητα του να παρακολουθείς τον κόσμο πέρα από την σιωπή και την μη σιωπή - (αυτές οι λειτουργίες είναι σημαντικές ως εμπειρίες αλλά δεν είναι σημαντικές ως ξεχωριστές οντότητες). <br />
Προσοχή όμως: μέσα στην αποδοχή ή μη αποδοχή της διαφορετικότητας υπάρχει ήδη η αποτυχία, υπάρχει ήδη ο διαχωρισμός. Αν είναι έτσι η αυτοανάμνηση υπάρχει ή δεν υπάρχει; ποιο το νόημα της; Εξαρτάται από το πως ορίζουμε ή αντιλαμβανόμαστε το υπαρκτό ή το μη υπαρκτό. <br />
<i>Η ζωή αγαπά την Αλλαγή.</i><br />
Όπως φέρνουμε τις πολυκατοικίες στην φύση (λες και η τροποποιημένη ύλη δεν έχει φύση) έτσι φέρνουμε και την φύση πχ σε ένα συμπλήρωμα διατροφής, αυτό λέγεται τεχνολογική εξέλιξη. Επειδή όμως δεν ζούμε στην φύση..., θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε τα αγαθά της φύσης και χρησιμοποιούμε τις δυνατότητες της φύσης με την δύναμη του Νου για να επωφεληθούμε, και αυτό είναι Μετάβαση, είναι τεχνολογία. Η τεχνολογία προοιωνίζει την εξέλιξη μας, αναδεικνύει την ένωση και την χωριστικότητα - το ενδιάμεσο που υπονοείται.<br />
Η κατάχρηση τώρα της μεταποίησης της φύσης ή η κακή διαχείριση της φύσης οδηγεί σε πρόβλημα και σε μια τεχνητή ασυνείδητη ζωή, σε αυτό που πεζά αποκαλούμε αλλοτριωμένο πολιτισμό. Τότε, η φύση γίνεται πρόβλημα για τον ίδιο της τον εαυτό. Πολύ απλά, η φωτιά μπορεί να κάψει ένα ολόκληρο δάσος. Το δάσος έχει την ικανότητα να αναγεννηθεί, εσύ έχεις την ικανότητα να φυτέψεις το δάσος. Και αυτό που αποκομίζεις είναι εμπειρία. Με την εμπειρία εξελίσσεσαι και με την Ηθική θεμελιώνεις. Τι να τις κάνεις τις πληροφορίες αν δεν μπορείς να τις συγχωνεύσεις; Aυτά βέβαια αφορούν μόνο εμάς τους ανθρώπους και διόλου δεν αφορούν το σύμπαν. Θα έλεγε λοιπόν κανείς ότι η μη παρεμβατικότητα είναι η χρυσή τομή στην εξέλιξη, το Άγιο Δισκοπότηρο της Μετάβασης.<br />
<i>«Δεν υπάρχει τίποτα να αλλάξεις». «Ο σημερινός μας πολιτισμός είναι ο καλύτερος που έχει υπάρξει ως τώρα».</i>Δεν κατανοώ όμως αυτήν την εμμονή να εξομοιώνουμε τον άνθρωπο με την φύση. Όλα είναι πανομοιότυπες ουσίες αλλά αν συγκρίνουμε δύο η περισσότερες ουσίες, ζηλεύουμε κάτι γνωστό, προσπαθούμε ναρκισσιστικά να παρομοιάσουμε και να μοιάσουμε και έτσι ασυνείδητα υποβαθμίζουμε και διαχωρίζουμε. Αντί να αναγνωρίζουμε την Διαφορετικότητα συμβιβαζόμαστε με την ομοιογένεια. Αυτόματα μπλεκόμαστε στα δίχτυα της διττότητας, όσο καλή πρόθεση και αν έχουμε. Πολύ περισσότερο αδιαφορούμε για την κοσμική νοημοσύνη εν γνώση/αγνοία μας.<br />
<i>Η λανθασμένη αντίληψη δημιουργεί την λανθασμένη πεποίθηση και έτσι το ψέμα δεν αναγνωρίζει το ψέμα ακόμα και όταν φαινομενικά μιλάει την γλώσσα της αλήθειας. Τι παράδοξο...</i><br />
<br />
Αλίμονο αν ταυτιζόμουν με αυτά που γράφω ή δεν γράφω.<br />
<br />
<br />
<br />
Σε συνδυασμό με το προηγούμενο άρθρο: <a href="http://metavatismos.blogspot.gr/2014/10/blog-post_25.html" target="_blank">http://metavatismos.blogspot.gr/2014/10/blog-post_25.html</a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-24844202140462712502014-10-25T10:49:00.002+03:002017-10-22T11:13:11.044+03:001. ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ «ΕΓΚΩΜΙΟ» ΣΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Φαίνονται αυτοί που μιλούν προσωπικά σε αντίθεση με αυτούς που μιλούν με κάποια ευρύτερη κριτική επίγνωση. Φαίνονται αυτοί που ψάχνουν οπαδούς και αυτοί που «διώχνουν» τους οπαδούς. Φαίνονται αυτοί που κρίνουν και μιλούν για μη κρίση και διαχωριστική σκέψη. H ασυνείδητη κρίση δεν είναι αυτοέκφραση, είναι εγωιστική επιβεβαίωση, είναι προβολή ενός «εγώ» που πασχίζει να ακουστεί. <i>Η πραγματική ταπείνωση βρίσκεται μέσα στον κόσμο, όχι έξω από αυτόν</i>. Φαίνονται αυτοί που διακατέχονται από μια ρομαντική αισθησιακή πνευματικότητα. Βέβαια, και πάλι, ο καθένας και η καθεμία καταλαβαίνει ότι θέλει, υπάρχει απόλυτη Ελευθερία.<br />
{<i>Θα μπορούσαν άραγε οι άγιοι και οι φωτισμένοι άνθρωποι να είναι ψυχικά διαταραγμένοι; Να ένα ερώτημα. Θα μπορούσε ο Χριστός να ήταν απλά ένας ανόητος που εκτέθηκε σε ακόμα μεγαλύτερους ανόητους; Ή μήπως οι ανόητοι είναι αυτοί που προσπαθούν να γίνουν Χριστοί;}</i><br />
ΌΤΑΝ ΚΡΙΝΟΥΜΕ προβάλλουμε τις δικές μας ανασφάλειες στους άλλους, την δική μας άγνοια. Τι ωραία που θα ήταν αν οι άνθρωποι επικοινωνούσαμε χωρίς να κρίνουμε, χωρίς να δαχτυλοδείχνουμε, ούτε καν έμμεσα ούτε καν με καλή πρόθεση. Αλλά από την στιγμή που θα διαφωνήσουμε εσωτερικά ή εξωτερικά με κάτι/κάποιον κρίνουμε. Η κρίση όμως διαφοροποιείται ανάλογα με το πως εσωτερικεύεται και εξωτερικεύεται στον κάθε άνθρωπο. Σε τελική ανάλυση ο κάθε άνθρωπος εκφράζει την δικιά του αλήθεια, όσο καλή ή κακή και αν είναι, σε εμάς, μένει η διαχείριση αρνητικών ή θετικών εντυπώσεων. <br />
Τελικά, έχουμε 2 ιδιότητες: αυτήν του θεατή και αυτήν του εκφραστή.<br />
<br />
<b>Όσο πιο αγνό είναι ένα Όν τόσο μεγαλύτερη και η θυσία του. Ως προς αυτό εμείς οι άνθρωποι έχουμε την μεγαλύτερη ευθύνη να αναγνωρίσουμε και να κερδίσουμε την Αγνότητα.</b><br />
Δεν υπάρχει φώτιση....πέρα από την σκέψη. Η σκέψη δεν είναι κάτι κακό. Δεν υπάρχει καν φώτιση. Υπάρχουν μόνο διάφορα επίπεδα επίγνωσης. Υπάρχει λοιπόν μόνο κατάσταση Βιώματος αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με κάποια φώτιση. Ο άνθρωπος είναι ολοκληρωμένος, είναι φωτεινός αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με κάποια φώτιση. Εκεί (λογικά) τελειώνουν όλες οι εσωτερικές και εξωτερικές προσδοκίες. Ο άνθρωπος είναι Αναζητητής. Έτσι υπάρχουν μόνο επίπεδα Αυτοπαρατήρησης με κέντρα Αυτοανάμνησης. Αφού, καθώς αφυπνίζεται ο άνθρωπος αφυπνίζονται και τα προβλήματα του, αλλά ακόμα και τα προβλήματα του δεν υπάρχουν καν τώρα. Ο άνθρωπος όπως και η φύση είναι ένα Μεταβατικό ον. Τι πιο ξεκάθαρο.<br />
Δεν μπορούμε να σταματήσουμε τις πληροφορίες γιατί είναι μέρος της εξέλιξης μας. Όλες οι πληροφορίες συσσωρεύονται στο ασυνείδητο. Δουλειά μας είναι να το κρατάμε καθαρό.<br />
Τι είναι το Απόλυτο, αναρωτιέται κανείς. Υπάρχουν άνθρωποι που συνεχώς εξελίσσονται, άνθρωποι που τα παρατάνε εύκολα, άνθρωποι που φτάνουν στην «πηγή» αλλά δεν «πίνουν νερό». Πως/ποιον μπορείς να κατηγορήσεις; Όταν γινόμαστε καλοί σε κάτι, να, ίσως, αυτό είναι το Απόλυτο. Σταματάει αυτό; Δεν ξέρω. Μπορείς να γίνεις σε όλα καλός; Δεν ξέρω.<br />
Αν δεν γνωρίζω τι είναι το Απόλυτο, μπορώ ίσως να μιλώ γι΄ αυτό ως Ιδέα, αλλά αν δεν το γνωρίζω, αν δεν το βιώνω πως μπορώ να λέω ότι: Αυτό Είναι. Δεν μπορώ, μπορώ;.<br />
<br /></div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-48649612709859944262014-10-10T21:42:00.001+03:002017-10-22T11:13:03.967+03:00Η EΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΝΟΙΑΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
1.Μην Βιάζεσαι. Σιώπα. Απόλαυσε αυτό που έχεις Τώρα όσο ασήμαντο και αν είναι. Ξέρεις, όλα είναι σημαντικά. Μην μεγαλοποιείς, μην υποβιβάζεις, είναι το ίδιο πράγμα.<br />
Μην αντιστέκεσαι στην χαρά ή την αρρώστια, στο καλό ή το κακό.<br />
Επικοινώνησε ακόμα και με ένα κομμάτι σίδερο, μια βίδα, ένα πόμολο. Όλα είναι Θεός.<br />
<br />
2. <i>Αγάπα τον εαυτό σου όπως είναι... </i>Αυτό εκφράζεται μέσα από μια ισχυρή ή ανίσχυρη εγωαντίληψη. Αυτή η εγωαντίληψη υποκρύπτει τον ασυνείδητο ή «ασυνείδητο» (το ίδιο πράγμα είναι) πόθο για σύνδεση με τον ΕΑΥΤΟ. Για κάθε ανώριμη αγάπη, ενόχληση ή «ενόχληση» αυτό και ισχύει.<br />
<br />
3. Εξάντλησε την διανόηση είναι το τελευταίο οχυρό του φόβου.<br />
<br />
4. Η πραγμάτωση της ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ στην γη είναι πέρα από κάθε «εγώ».<br />
<br />
5. Στο επίπεδο του Θεού Όλα είναι Ένα.<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-71284801093072104722014-10-05T20:14:00.000+03:002017-10-22T11:12:54.895+03:00ΜΑ ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΜΕ ΑΓΑΠΩ....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Δεν «κατάφερα» να βρω λόγια.<br />
<br />
<i><br /></i></div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-83582468598718100852014-09-22T11:12:00.000+03:002017-10-22T11:13:58.170+03:00«ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΜΑΣΤΕ»....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Αναρωτιέμαι που πηγαίνουν η παιδική αθωότητα και ο αυθορμητισμός όταν χάνονται; Ή μήπως δεν υπήρξαν ποτέ; Μα ο «βιασμός» είναι ήδη προμελετημένος. Απλά κάνουμε τα «στραβά» μάτια, που και που τα «ισιώνουμε», ή έτσι νομίζουμε.<br />
Σοφοί, Βλάκες, όλοι «βράζουμε στο ίδιο καζάνι» και μη χειρότερα.<br />
Θεέ μου, τόση καταπίεση. <br />
Βαριέμαι....<br />
<br />
ΥΓ Προσοχή, κρατείστε τις απαιτούμενες αποστάσεις.<br />
<br />
<br /></div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-33339818631677245542014-08-24T20:33:00.001+03:002014-08-25T08:35:25.297+03:00ΑΠΟΤΑΥΤΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Eδώ και πολύ καιρό έχω κάνει σαφές... ότι το Facebook είναι απλώς ένα επικοινωνιακό υποκατάστατο ως και αντι-επικοινωνιακό μέσο που εγείρει τον ανταγωνισμό και εξάπτει τον εγωισμό. Προσωπικά, μέσω εμπειρικής κατανόησης (Αληθοφάνειας, χαχαχα) έχω κλείσει τον κύκλο μου ως κήρυκας γνώσης του fb εδώ και αρκετό καιρό. Ο κάθε άνθρωπος βέβαια έχει το δικαίωμα να παριστάνει τον/την σοφό και δάσκαλο και να ταυτίζεται με αυτόν τον ρόλο. Αυτόν δεν σημαίνει ότι ποτέ δεν θα δημοσιεύσω ανάρτηση μου από το blog στο fb (αν και είναι το πιθανότερο) ή δεν θα τοποθετηθώ στο fb ή δεν θα σχολιάσω κάτι ποτέ μου, απλούστατα σημαίνει ότι έχω μπει σε μια κρίσιμη διαδικασία αποταύτισης από τον ρόλο του «αντιπροσώπου» της Γνώσης - για όνομα του θεού δηλαδή. Δεν έχω να αποδείξω τίποτα ούτε να επιδείξω κάτι σε σύγκριση με άλλους, ούτε από κάποια θέση, ούτε από κάποια μη θέση... αυτά είναι για άλλους.... Άλλωστε καλύτερα να προωθείς τους άλλους... παρά τον εαυτό σου. <br />Αν μιμητικά όλοι λέμε τα ίδια πράγματα ποιος ο λόγος και να τα γράφουμε; Μήπως επειδή δεν κάνουμε όλοι τα ίδια πράγματα;<br />
Όποιος θέλει να επικοινωνήσει, απλά, ανθρώπινα, και με την επικοινωνία δεν εννοώ κάποια διδασκαλία, είμαι εδώ. Σε αντίθεση με κάποιους που θεωρούν τους εαυτούς πνευματικές αυθεντίες (είναι να ξεκαρδίζεσαι) και τρομάζουν με την επικοινωνία. Γιατί επικοινωνία σημαίνει με απλά λόγια ένωση και ακόμα είμαστε εγωιστές για κάτι τέτοιο. Έτσι η επικοινωνία πρέπει να είναι συμβατική, να διέπεται από «δεσμά» και όρους. Ζούμε σε έναν αντιεπικοινωνιακό, αυτοπαρεξηγημένο, αφύσικο κόσμο.<br />
<br />
Απορώ γιατί κάποιος κάνει τον κόπο να με διαβάζει μέσα από αυτό το blog, μάλλον το χρόνο του σπαταλάει, κοροϊδεύει τον εαυτό του.<br />
<span style="color: #3d85c6;"><br /></span>
<span style="color: #3d85c6;"><br /></span>
<span style="color: #3d85c6;">- <i>Αντώνης Χαρατσής</i></span></div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-19737123932628389332014-08-16T16:12:00.002+03:002017-10-22T11:14:06.337+03:00«ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΗ ΖΩΗ»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="color: #6fa8dc;">Ο άνθρωπος, ο κάθε άνθρωπος είναι ένα καταπιεσμένο ον, δεν χωρά καμία αμφιβολία γι΄ αυτό και όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο, απλά εθελοτυφλεί. Παντού στον εξωτερικό κόσμο όπου κι αν κοιτάξεις μέσα στις ανθρώπινες σχέσεις θα βρεις καταπιεσμένους ανθρώπους. Η καταπίεση είναι η φυσική εξέλιξη αυτού που ονομάζουμε πολιτισμό. Μάλιστα δεν νοείται πολιτισμός χωρίς καταπίεση. Ο άνθρωπος δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα σχιζοφρενικό καταπιεσμένο ον. Μιλάμε για ανθρώπινες σχέσεις, για επικοινωνία, για απλότητα, αλλά στην πραγματικότητα μόνο σε συμβατικό επίπεδο υπάρχουν αυτά. Και η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει εξωτερική διέξοδος. Αυτή είναι η φύση του ανθρώπου, δυσλειτουργική, ακανθώδης και πολύπλοκη. Το βλέπει κανείς παντού, τουλάχιστον «αυτός που έχει μάτια βλέπει». Ποιος ο λόγος να υπάρχουν άνθρωποι; αναρωτιέται κανείς.<br /></span></div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-610824633962828062014-07-29T12:48:00.001+03:002017-10-22T11:14:12.710+03:00- .... ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ................. (2)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="color: #e69138;">- Περπατάς στον δρόμο σου και συνειδητοποιείς ότι είναι και είσαι ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ, ξέροντας ότι η ζωή είναι ενιαία. <br />
- Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι είναι μοναδικοί.
<br />- Η Ανθρώπινη φυλή δεν διαφέρει σε τίποτα από τα ζώα.
<br />- Έτσι δεν υπάρχει καμία διαιρετική λογική.
<br />- Δεν υπάρχουν συνοδοιπόροι, αν υπήρχαν δεν θα ήμασταν μοναδικοί.<br /><br /><br /></span></div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-68167400678889416112014-05-20T21:43:00.001+03:002017-10-22T11:14:28.045+03:00«ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ ΛΟΥΚΕΤΟ»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Απλά Εκφράζομαι...<br />
<br />
Μέσα από αυτό εδώ το blog, αλλά και από τα «Φωτόνια» σας «αγκάλιασα» και σας «μάλωσα». Άλλοι μπορεί να αγάπησαν τον «Μεταβατισμό», άλλοι μπορεί να τον μίσησαν και άλλοι ίσως είναι και οι περισσότεροι αδιαφόρησαν (συνειδητά ή ασυνείδητα). Δεν έχει σημασία.<br />
<br />
Είπαμε πολλά θα μπορούσαμε να Έχουμε πει ακόμα περισσότερα.....<br />
<br />
Εν πάσει περιπτώση αισθάνομαι ότι κάναμε «μια τρύπα στο νερό». Κάτι είναι και αυτό.<br />
<br />
Δεν θα μπορούσα να περιμένω περισσότερα δεν θα μπορούσα να περιμένω λιγότερα.<br />
<br />
Επειδή έχω την ηθική υποχρέωση να δίνω τα φώτα μου, χαχαχα, σας λέω λοιπόν ότι η Συνείδηση μου, μου υπαγορεύει ότι το καλύτερο είναι να σταματήσει αυτό το blog να είναι ενεργό.<br />
<br />
Είναι και αυτό ένα είδος Μετάβασης.<br />
<br />
Υπάρχουν και προσωπικοί λόγοι.<br />
<br />
Ερμηνείες δεν χρειάζονται.<br />
<br />
Το blog δεν θα κλείσει...<br />
<br />
Ίσως να τα ξαναπούμε στο Μέλλον....<br />
<br />
Η ζωή δεν περιορίζεται ούτε κατ΄ ελάχιστο σε βιβλία και οθόνες υπολογιστών.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-uDcT2O1GDRs/U3tgzZgNOLI/AAAAAAAABfM/NB5KgI2pjO0/s1600/lock.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-uDcT2O1GDRs/U3tgzZgNOLI/AAAAAAAABfM/NB5KgI2pjO0/s1600/lock.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
</div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-7409763977951863342014-05-17T21:34:00.000+03:002014-05-18T01:50:44.065+03:00Βιβλιοπρόταση7: ΕΝΑΣ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΙ ΕΚΑΤΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ</b>: Παράξενο βιβλίο θα πούνε πολλοί. Κι όμως είναι ένα βιβλίο «καθρέφτης» - για την άνθρωπο και τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τον εαυτό του και τους γύρω του - το νόημα του οποίου επικοινώνησε με τη ψυχή μου. Εξαιρετικά μαθήματα καθημερινής μεταφυσικής από τον Πιραντέλλο. Επειδή το βιβλίο μπορεί να έχει εξαντληθεί, αναζητήστε το σε κάποια βιβλιοθήκη...που δεν είναι και δαπανηρή...<br />
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ</div>
<br />
Ποιος πραγματικά είναι ο Βιταντζέλο Μοσκάντα, ο ήρωας του μυθιστορήματος του Πιραντέλο;
Αυτό που νομίζει ο ίδιος πως είναι, ή αυτός που η γυναίκα του νομίζει πως είναι ή τέλος αυτός που οι άλλοι, όλοι οι άλλοι οι εκατό χιλιάδες νομίζουν πως είναι; Γιατί οι τελευταίοι αυτοί έχει ο καθένας τους σχηματίσει, με βάση τα εξωτερικά του γνωρίσματα, μια διαφορετική εικόνα του Βιταντζέλο Μοσκάρντα. Ξεκινώντας απ΄ την αμφισβήτηση αυτή θα προσπαθήσει να συνθέσει μια καινούρια εικόνα του εαυτού του, θα επιχειρήσει μια «παραισθησιακή αναζήτηση» για να συλλάβει μιαν έκφρασή του, διαφορετική απ' αυτή που ως τη στιγμή που η γυναίκα του ανακαλύπτει την ιδιαιτερότητα της μύτης του, είχε σχηματίσει για τον εαυτό του.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-TZrvE1_IT6E/U3epCKb0paI/AAAAAAAABes/6gFzCLyNqVI/s1600/157253.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-TZrvE1_IT6E/U3epCKb0paI/AAAAAAAABes/6gFzCLyNqVI/s1600/157253.jpg" height="320" width="219" /></a></div>
</div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-10665509076636557092014-05-11T09:23:00.001+03:002017-10-22T11:14:55.098+03:00Η Αληθινή Ηθική κι ο Πόνος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span lang="el-GR">1. «Συναντώ»
πολλούς πολλούς Υποκριτές, ξέρετε αυτούς
που κάνουν πολέμους, αυτούς που απατούν
τον άντρα και την γυναίκα τους με χίλιους
δύο τρόπους, αυτούς τους ανεγκέφαλους
πολιτικούς, αυτούς τους πλουτοκράτες
που θέλουν να ελέγξουν τα πάντα...και
τον λαό των προβάτων που προσπαθούν να
βολευτούν κάπου, κάπως, κάποτε. Αλλά
αυτές είναι γενικόλογες και επιφανειακές
διαπιστώσεις που δεν καταδεικνύουν το
βάθος της ανθρώπινης Ανωμαλίας σε
ατομικό και συλλογικό επίπεδο. <br />Γιατί
τόση σχιζοφρένεια; «Συναντώ» και αυτούς
προσπαθούν να μετουσιώσουν μια Διδασκαλία
ενός Αρχιδιδάσκαλου και φανατίζονται
προσπαθώντας να την κάνουν κτήμα τους. <br />Μα σε ποιον κόσμο ζείτε; «Ανώριμα παιδιά», αυτό είναι οι άνθρωποι.
Και μια που είπαμε για «παιδιά» Φυσιολογικά
κάποιος μεγαλύτερος σε ηλικία πρέπει
να είναι περισσότερο φωτισμένος από
έναν μικρότερο σε ηλικία άνθρωπο. Αυτό
δεν είναι το φυσιολογικό; Συμβαίνει
όμως; <br />Ή μήπως έχουμε ξεχάσει τι είναι
το Φυσιολογικό; Με απλά λόγια, πολύ απλά,
το φυσιολογικό δεν είναι και δεν είναι
μόνο να «περιφέρεσαι» και να κάνεις
δηλώσεις περί του φυσιολογικού, όσες
σωστές και αν είναι. Αυτό δεν είναι
Φυσιολογικό, ακόμα και σωστό να είναι.
Είναι Αγάπη η αποστειρωμένη κατάκριση
που οδηγεί σε συναισθηματική νέκρωση; Αναφέρομαι σε κάποιες.. και κάποιους.. που αυτοπροσδιορίζονται ως οι αποκλειστικοί Λαμπαδοφόροι
της Αλήθειας. Έλεος....</span><span lang="en-US"><br /><br />
2. K</span><span lang="el-GR">αι
αναρωτιέμαι... τι είναι αυτό που κάνει
έναν άνθρωπο πανηλίθιο, τόσο πολύ
προσκολλημένο στο «σώμα» του; Η ζωή είναι
λένε οι πανηλίθιοι, πόνος. Μα πανηλίθιοι
μάθετε ότι δεν μπορείτε να ξεπεράσετε
τον πόνο, μπορείτε να τον τροποποιήσετε,
να τον αλλάξετε, αλλά δεν μπορείτε να
τον ξεπεράσετε. Ο λόγος που πονάτε είναι
επειδή βρίσκεστε στο Αντιληπτικό Επίπεδο
του πόνου, προσπαθώντας να αποφύγετε
τον πόνο, με το να έλκετε περισσότερο
πόνο. Ούτε καν προσωρινά δεν αποφεύγετε
τον πόνο, μόνο κατά φαντασίαν. Γιατί
πανηλίθιοι δεν υπάρχει κάποια αναλγητική
φόρμουλα που την εφαρμόζεις και δεν
πονάς – αυτά είναι προσωρινά νοητικά
τεχνάσματα. <br />Έτσι είτε Δρω Άμεσα σε μια
κατάσταση είτε Έμμεσα. Ακριβώς επειδή
δεν διαχωρίζω τον εαυτό μου από τον
εξωτερικό κόσμο. Δεν Ενεργοποιούμαι –
δεν υπάρχει κάτι που πρέπει να κάνω αλλά
είμαι Ενεργοποιημένος, που σημαίνει
ότι το μόνο που έχω να κάνω είναι Στιγμιαία
να προσαρμόζομαι σε μία κατάσταση, να
την αναγνωρίζω και να «εμπλέκομαι» ως
ο Εαυτός μου. Όπως το νερό που μπορεί να
πάρει πολλές μορφές, παραμένει Το Νερό.
Δεν αποκομίζει τίποτα, δεν εξαρτάται
από τίποτα αλλά περιέχεται Παντού.
<br />Απομακρυνόμενοι λοιπόν από την ιδεοληψία
του να αντέχεις τον πόνο, να τον αρνείσαι,
εισερχόμαστε σε μία «νέα» Ηθική του
πόνου, μέσα από τις καθημερινές
δραστηριότητες μέσα από τις επιλογές.
Αυτή λοιπόν η Ηθική δεν είναι παρά το
Βίωμα του πόνου μέσα από τον Εαυτό, μέσα
από τον Οργανισμό μας. Δεν πονάει ο
Εαυτός μας, ποτέ δεν πονάει ο Εαυτός
μας, σε αυτήν την Διαδικασία, αυτός
παραμένει πάντα ο Ίδιος. Αυτό που «πονάει» είναι η αντίληψη του περιεχομένου της
Άγνοιας (που φεύγει) μέσα από την
παραμορφωμένη ιδέα του εαυτού για τον
εαυτό. <br />Δεν ξέρεις τι πρέπει να κάνεις;
Δεν είναι προφανές; Γιατί τόση οδύνη;
Γιατί τόσα ανούσια ερωτήματα χωρίς
λόγο; Γιατί τόση απουσία ερωτημάτων;
Γιατί τόση «τυφλότητα». Όταν όλα
βρίσκονται Μπροστά σου.<br /><br />3. Δεν είναι
ολοφάνερο που οδηγεί αυτή η Ηθική του
πόνου; Μάλλον όχι.<br /><br />4. Ποιος νοιάζεται.<br /><br />5. Γράψαμε μερικές ωραίες λέξεις και «κάναμε ταβάνι».... Ζήτωωω<br /><br /><br /><br /></span><br />
<br /></div>
</div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-79376214469939107572014-04-30T13:59:00.000+03:002017-10-22T11:15:06.987+03:00Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΚΑΠΑΝΕΑΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Είναι ο άνθρωπος ένα ον που αναζητά ένα κίνητρο για να διασωθεί; Αν πούμε ναι είμαστε σωστοί, αλλά η ορθότητα μας κατέχει μόνον ένα πολύ μικρό μέρος της αλήθειας. Μια νηπιακή αλήθεια που μπουσουλάει στα τέσσερα. Υπάρχει όμως ελπίδα; Τι είναι ο άνθρωπος;
<br />
«O άνθρωπος είναι ο Σκαπανέας.... Όταν γεννιέται ο Άνθρωπος υπάρχει παντού φως, δεν υπάρχει ούτε χώρος ούτε χρόνος. Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος τόσο περισσότερο εγκλωβίζεται ή βυθίζεται κάτω από το έδαφος και χάνει το φως του. Τότε μετατρέπεται σε σκαπανέα. Όσο περισσότερο σκάβει τόσο ανακαλύπτει καινούργια πράγματα, και τόσο περισσότερο φανερώνεται η σκάλα ανέλιξης προς την ελευθερία και το φως. Αλλά ανά πάσα στιγμή μπορεί να πέσει στιγμιαία και να ξαναρχίσει από την αρχή. Μόνο που μετά από κάθε πτώση ο δρόμος ανελίξης μέχρι το σημείο που είχε φτάσει πλέον γίνεται «άκοπα» αφού ήδη έχει σκάψει αυτόν τον δρόμο. Το μόνο που έχει να κάνει ο άνθρωπος είναι να συνεχίσει να σκάβει και να μην προκαλεί κατολισθήσεις αυτοχειρίας. Οι πτώσεις από την άλλη είναι μάλλον κάτι φυσιολογικό. Όλα αυτά μέχρι κάποια στιγμή να βρει το Φως του και να ελευθερωθεί. Τότε παύει να είναι ο Σκαπανέας... Λυτρώνεται και Λυτρώνει.<br />
Επειδή εδώ πέρα δεν είμαστε Υποκριτές και όποιος έχει παρακολουθήσει το blog από την αρχή λογικά θα πρέπει να το έχει διαπιστώσει αυτό (Εδώ μιλάμε την γλώσσα της αλήθειας), Αν λοιπόν ερωτηθώ...όχι, δεν έχω βγει Έξω...ακόμα σκάβω...έχω δει λάμψεις, αστραποβολήματα, έχω σκάψει τρύπες - έχω στιγμιαία τυφλωθεί, αλλά Έξω στο Φως Μόνιμα και Αμετάκλητα δεν έχω βγει. Τι είναι αυτό το Έξω; Βγαίνει κανείς; Δεν ξέρω. Λένε ότι κάποιοι έχουν Βγει.»<br />
<br />
<br /></div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-78052581603087104402014-04-01T14:49:00.000+03:002017-10-22T11:15:29.007+03:00Η ΖΩΗ ΤΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΟΛΑ.... ΑΣ ΜΗΝ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΜΑΣΤΕ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Η ζωή τα περιλαμβάνει όλα... ας μην κοροϊδευόμαστε. Και όταν λέμε όλα εννοούμε όλα. Μόνο μέσα από το προσωπικό Βίωμα μπορεί κάποιος να «καταλήξει» σε ορισμένες αλήθειες για τον εαυτό του, μέσα από την καθημερινότητα, μέσα από τα «κοινά». Αυτό το blog δεν εκπροσωπεί κάποιο «ιερατείο» κουνώντας το δάχτυλο - για όνομα του θεού. Η επίγνωση είναι χωρίς Όρια, χωρίς Τέλος και χωρίς Κανόνες.<br />
Εδώ πέρα δεν το παίζουμε άγιοι ή αυθεντίες, μακριά από μας αυτά τα διανοητικά βδελύγματα. Άλλοι μπορεί να χρειάζονται τους τίτλους για να κανακεύουν τις ψευδαισθήσεις τους. Είμαστε οι απλοί άνθρωποι οι οποίοι συνθέτουμε και αποσυνθέτουμε. Εδώ πέρα άλλοτε εκφραζόμαστε με Ενθουσιασμό, άλλοτε εκφραζόμαστε με Συγκράτηση και άλλοτε τα ξεπερνάμε όλα αυτά. Αλλά<b> η Πραγματικότητα δεν έχει Εμπόδια που πρέπει κανείς να υπερπηδήσει</b>. Όλα συμβαίνουν Εδώ, Τώρα, στο Παρελθόν και στο Μέλλον.<br />
Επομένως η αλλαγή δεν είναι κάτι τρομαχτικό αλλά δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει σώνει και καλά να μας τρομάζει, δεν σημαίνει επίσης ότι είναι και απαραίτητη. Λέω κάτι βαρύγδουπο; Όσο και να προσπαθήσεις δεν μπορείς να ξεφύγεις από τον δρόμο της Ενότητας, ακόμα και όταν τον αρνείσαι.<br />
Αν κάτι προκαλεί σύγχυση ας το αποδεχτούμε και ας προχωρήσουμε ο καθένας μέσα από τον Δικό του δρόμο. Και σε αυτό είμαι «απόλυτος».<br />
<br />
<br /></div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-51737449981344682552014-03-25T15:52:00.002+02:002014-03-25T15:52:56.440+02:00ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ 23-03-2014 (βίντεο)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/pspHf5_6jqY?rel=0" width="560"></iframe></div>
</div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2104380934031886135.post-8302955412671296862014-03-20T12:00:00.000+02:002017-10-22T11:15:50.408+03:00Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΙΗΣΟΥΣ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
Ο παγκόσμιος πολιτισμός μας είναι ένας συρφετός που σφύζει από
θεραπεία. Και ο Ιησούς θεράπευε αλλά, ο Ιησούς ήταν ο Ιησούς. Το μήνυμα του
Ιησού ήταν όλο υγεία, όλο τελειότητα, θέληση και απλότητα. Γι' αυτό ακριβώς τον
λόγο θεράπευε, για να δείξει ότι η θεραπεία είναι κάτι ευτελές, περιττό και
επιφανειακό ΑΝ λείπει η υγεία. Ο Ιησούς έδινε εν μέρει στους ανθρώπους αυτό που
ήθελαν, χωρίς να υπολογίζει το προσωπικό του κόστος. Δεν ήταν ηθελημένα
ασυνείδητος αλλά ασυνείδητα ο εαυτός του. Η υγεία δεν βρισκόταν στον θεραπευτή
Ιησού αλλά, στον Ιησού «Άνθρωπο».<br />
Οι άνθρωποι θαμπώνονται με τα εξωτερικά θαύματα και
όχι με την ουσία, που είναι η μυστικιστική αυτοφανέρωση της ψυχής τους, η
ανάδειξη της πραγματικής τους φύσης και η συνειδητοποίηση ότι φύση για τον
άνθρωπο δεν είναι κάτι εξωτερικό αλλά, αντίστροφα όλα αντανακλούν ως Ένα από
μέσα προς τα έξω.<br />
Ο Ιησούς εκτελέστηκε γιατί οι άνθρωποι δεν ήταν και
δεν είναι έτοιμοι να απεξαρτηθούν από την κανονικότητα και τα δεσμά της
ψυχής τους, από την εξέλιξη και οπισθοδρόμηση, από την μεταβατική κίνηση της
ζωής των ανθρώπων που συνδέεται με την γιγάντωση της ανθρώπινης συνείδησης από
την μια και την ηθική αποχαλίνωση του ανθρώπου από την άλλη – <b>αλλά για αυτό θα μιλήσουμε κάποια άλλη φορά</b>. Ο Ιησούς πρόσφερε, ένα
δυνητικό όπλο Απεξάρτησης που ακόμα διχάζει τον άνθρωπο. Αυτή είναι η
μεγαλύτερη επιτυχία του Ιησού που ελάχιστοι έχουν συνειδητοποιήσει.<br />
Ο Ιησούς «θυσιάστηκε» από την άγνοια των ανθρώπων,
γιατί δεν είχε τίποτα να αποδείξει, τίποτα, γιατί ήταν πιστός στις αρχές του.
Και αρχή σημαίνει να αναγνωρίζεις την καλή πράξη και να πράττεις με καλή ψυχή.
Ή αλλιώς να έχεις γνώση του αγαθού και να το πραγματώνεις σε ζωή. Αυτό είναι
και το νόημα του να αγαπάς τον εχθρό σου που θεωρητικά και πρακτικά μετουσίωσε
ο Ιησούς. Θεωρία και πράξη δεν μπορεί να είναι διαχωρισμένα στον
Μεταβατικό-Φωτισμένο-Ενοποιημένο Άνθρωπο. Διαφορετικά ο άνθρωπος μπλέκεται σε ένα
ατέρμονο ροϊκό γίγνεσθαι και τότε είναι που σπαταλά ψυχολογική ενέργεια για να
αλλάξει, για να <i>γίνει</i>. Ενώ δεν βλέπει
ότι <b>Ήδη Είναι</b>, ότι <b>Ήδη Αλλάζει</b>. Επομένως θεωρία και πράξη δεν είναι παρά τα
πετάλια του άρματος της ψυχής.<br />
<br />
Ο Ιησούς με την σταύρωση του απέδειξε ότι είναι ο μεγαλύτερος εξευτελιστής του
κοιμισμένου ανθρωπίνου είδους. Αλλά, το κοιμισμένο ανθρώπινο είδος συνεχίζει να
τον δοξάζει για τους δικούς του άθλιους λόγους. Και ο Ιησούς συνεχίζει να
χλευάζει τους ανθρώπους πίσω από την πλάτη τους.<br />
Έτσι ο Ιησούς είναι ίσως από τους πιο ευτυχισμένα
αδικημένους ανθρώπους στην παγκόσμια ιστορία. Αλλά αυτά είναι απλά η δικιά μου
εκδοχή (μελλοντικά αδικημένη ή μη). Άλλωστε απλά εκφράζω μία αλήθεια
προσαρμοσμένη στο δικό μου μεταβλητό Είναι. Προσοχή όμως: Η αλήθεια είναι μία
γι΄ αυτό δεν έχει απόλυτες προεκτάσεις. Που σημαίνει τι; Όχι ότι ο καθένας
μπορεί να χειραγωγεί εν αγνοία του την γνώση αλλά, σημαίνει την αφηρημένη
σύλληψη της γνώσης μη διαχωρισμένης από την κατανόηση. Άρα δε μιλάμε για
εφήμερη εγωκεντρική ή ιδεολογική γνώση αλλά για πρακτική γνώση. Σημαίνει επίσης
ότι το Ουσιαστικό Κέντρο από το οποίο εκπορεύονται όλα είναι ένα.<br />
<br />
Ο Ιησούς πρόσφερε την Σημαντικότερη Διδασκαλία στο ανθρώπινο είδος και
συνεχίζει να την προσφέρει. Στην πραγματικότητα ο Ιησούς τοποθέτησε την
διδασκαλία του μέσα στο ανθρώπινο γενετικό υλικό, όχι ως αποτυχημένη πατέντα
θρησκεύματος-πίστης αλλά, ως θρησκεία με την έννοια της Ψυχικής Ικανότητας.
Έτσι που ο Ιησούς αντιπροσωπεύει το ανθρώπινο γενετικό υλικό σε Μετάβαση. Και
αυτός είναι ο συμβολισμός της σταύρωσης, του θανάτου και της ανάστασης.<br />
Ο Ιησούς παραμένει αθάνατος και χασκογελά χωρίς στην
πραγματικότητα να το θέλει.<br />
Όλη η ζωή μας, πριν τον Ιησού ως εσώτερο σύμβολο και
μετά τον Ιησού με τους πολίτες, τους πολιτικούς, το ιερατείο, τους
γραβατωμένους και τους δήθεν πνευματικούς ανθρώπους ψάχνουν μάταια να βρουν τον
Ιησού μέσα τους. Και αυτό γιατί προσπαθούν να διακηρύξουν την επίπλαστη
αυτονομία τους (όσοι το προσπαθούν) με το να διαφύγουν από την πραγματικότητα
που οι ίδιοι δημιούργησαν συντηρώντας την πραγματικότητα.<br />
Ο Ιησούς ήταν και είναι ένας εξαιρετικός Ηθο-ποιός.
Απλώς έτυχε να κριθεί και να αντιμετωπιστεί από μερικά κτήνη και τους
χειραγωγούς τους. Επομένως ο Ιησούς και ως τέτοιον πρέπει να τον
αντιμετωπίζουμε ήταν πάνω από όλα ένα σύμβολο ανιδιοτελούς αγάπης και
ελευθερίας. Ένα σύμβολο που ποτέ δεν ταπεινώθηκε, ένα σύμβολο που ποτέ δεν
θυσιάστηκε, αν και φαινομενικά έτσι νομίζει ο κόσμος. Ο Ιησούς μέχρι το τέλος
της ζωής του πάλεψε, όχι για να ξεχωρίσει μέσα από το πλήθος, όχι για να γίνει
ο αποδιοπομπαίος τράγος για χάρη κάποιων εκμεταλλευτών, αλλά γιατί ήταν ένας τέλειος
Άνθρωπος, που τοποθέτησε την ζωή, στην ανθρώπινη ζωή, στην πράξη. Και έτσι
καθίσταται ένα σύμβολο απόλυτης Μοναδιαίας Ενότητας. Τι σαν οι άνθρωποι ήταν
τυφλωμένοι από άγνοια και συμφέροντα, δεν έχει καμία σημασία. Έτσι, ο Ιησούς
δεν ήταν μάρτυρας όπως μερικοί ήθελαν να τον κάνουν αλλά, αυτός που ενοποίησε
την ζωή και τον θάνατο. <br />
<br />
Αν προσπαθήσεις να μοιάσεις στον Ιησού Χριστό, θα χάσεις το νόημα (ούτε καν
στον εαυτό σου μην προσπαθήσεις να μοιάσεις).<br />
Εδώ πέρα δεν εξετάζουμε τον Ιησού Χριστό, ως θεό ή ιστορικό πρόσωπο ή
θεάνθρωπο. Αλλά εξετάζουμε με την ματιά του παιδιού που περιλαμβάνει όλες αυτές και
καμία πλευρά του Ιησού, με εκείνη την αγνή ματιά που δεν προσπαθεί να
σφετεριστεί πνευματικά και να προβάλλει υλιστικά. Εξετάζουμε το φαινόμενο Ιησούς ως σύμβολο
με συμβολικές πράξεις. Επομένως σε καμία περίπτωση δεν κάνουμε νοητικά άλματα για τα οποία μας κατηγορούν οι απόλυτοι ακριβολόγοι ορθολογιστές και οι φανατικές πνευματικές αυθεντίες. Γι΄ αυτό καλούμαστε να αποσυμβολίσουμε μέσω της
«αναίρεσης» του συμβόλου. Διαφορετικά θα συνηγορούσαμε και εμείς σε μια σκοταδιστική
και ανόητη αντιπαράθεση και παράθεση μουχλιασμένων απόψεων-γνώσεων για δίπολα πίστης-απιστίας,
επιβεβαίωσης-ανατροπής - ΟΛΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ (προς το παρόν). Έτσι διαφυλάττουμε την
ασταμάτητη επίγνωση της ζωής, <b>κάτι το
οποίο θα εξηγήσουμε σε επόμενα άρθρα</b>. Δυστυχώς δεν έχουμε τις γραφειοκρατικές αποδείξεις για την ύπαρξη του
Ιησού, σε αντίθεση με τους φωτισμένους που πάτησαν
στην γη, όπως ο Σάκια Μούνι (Βούδας), ο UG, ο Σωκράτης και
άλλοι. Αυτοί «κρίνονται» ως άνθρωποι που δεν κατάφεραν να ανοίξουν τον δρόμο της
λύτρωσης για την ανθρωπότητα.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο
Ιησούς ήταν ένας άνθρωπος-σύμβολο που σκορπούσε παντού το ανεξάντλητο φως του.
Αλλά οι άνθρωποι, οι φανατικοί, οι εκμεταλλευτές και τα «πρόβατα», είναι
σκοτεινοί, και είναι σκοτεινοί γιατί δεν πιστεύουν στο φως. Κάτι όμορφο
βλέπουν, και δεν ξέρουν τι να το κάνουν, κάπως πρέπει να το χρησιμοποιήσουν,
και όταν δεν μπορούν τρομάζουν, και έτσι αφυπνίζεται η ασχήμια μέσα τους.
Άσχημοι άνθρωποι σταύρωσαν ηθικά ή ετυμηγορικά, τον Ιησού. Αλλά ο Ιησούς
ακριβώς επειδή ήταν όμορφος - δεν μπορούσε να μην είναι όμορφος - δεν
υποτάχθηκε στα θελήματα των άσχημων. <o:p></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Γι΄
αυτό ο όμορφος άνθρωπος δεν μπορεί να χάσει ποτέ την ικανότητα της διάκρισης,
δεν μπορεί να πάρει ναρκωτικά για να νιώσει χαρούμενος. Ο όμορφος άνθρωπος δεν
μπορεί να αδιαφορεί για ότι συμβαίνει γύρω του, δεν ζει στον κόσμο σαν
ένας νοητικός οπιομανής. Η ομορφιά του δεν είναι επιλεκτική, αλλά, την
ακτινοβολεί παντού, σε ότι όμορφο ή άσχημο και άρα έχει επίγνωση των ευθυνών
του, ακόμη και της ίδιας του την ασχήμιας εξαιτίας της δυνατότητα της
ενσυναίσθησης που είναι και το ραντάρ διάκρισης και αποδοχής. Αλλά και παραπέρα
εξαιτίας της υποκειμενικής του Φωνής, που δεν έχει φραγμούς Επίγνωσης. Ο
όμορφος άνθρωπος δεν αρνείται την ασχήμια μέσα του, δεν περιορίζεται από αυτήν,
αποσπάται από αυτή. Αν αρνιόταν την ασχήμια θα ήταν σαν να αρνιόταν την ίδια
την ζωή.<br />
<br />
Τα πράγματα στην εποχή μας δεν έχουν αλλάξει, καθώς η κτηνωδία απλά αλλάζει
μορφές. Γιατί φοβόμαστε και δεν ακολουθούμε το παράδειγμα του Ιησού; Γιατί
δειλιάζουμε στις φωνές ανεγκέφαλων και συμφεροντολόγων, που προειδοποιούν να
σωπαίνουμε; Γιατί θαμπωνόμαστε από κήρυκες της γνώσης (τους ευρυμαθείς) σε
σύγχυση; Δεν μιλάω για τους νοήμονες ανθρώπους που με τις επιφυλάξεις τους μας
προβληματίζουν και μας κάνουμε να διαχειριστούμε καλύτερα τον εαυτό μας. Με
άλλα λόγια γιατί οπισθοχωρούμε στην ιδιοτελή σκοπιμότητα; Δεν πρέπει να λες την
αλήθεια, δεν πρέπει να μιλάς, δεν πρέπει να είσαι ο εαυτός σου. Γιατί όταν
είσαι ο εαυτός σου είσαι κίνδυνος για το κατεστημένο, είσαι ταραξίας, είσαι
επαναστάτης, είσαι τρομοκράτης, είσαι περιθωριακός. Ε, όχι λοιπόν, αδιαφορώ για
σας. Αδιαφορώ για τους εαυτούληδες σας, αδιαφορώ για τους φόβους σας, αδιαφορώ
για τα κέρδη σας. Αφήστε με να είμαι ο αποδιοπομπαίος τράγος αν αυτό σας
ικανοποιεί, δεν με ενδιαφέρει. Όποιος θέλει να δεχτεί την αλήθεια την δέχεται
όποιος δεν θέλει βρίζει γιατί κατά βάθος θέλει, γιατί είναι σε σύγχυση.
Σνομπάρω αμείλικτα τον πολιτισμό και τα φερέφωνα του: πολιτικά, θρησκευτικά,
και άσημα. Αλλά όχι, τα θύματα δεν φταίνε. Αλλά ακόμη και τα θύματα γίνονται
θύτες. Και ως θύτες είναι πάλι θύματα. Ακόμη και το μεγαλύτερο θύμα να είσαι,
ακόμη και ο μικρότερος θύτης να είσαι, είσαι υπεύθυνος για ότι συμβαίνει σε
αυτόν τον κόσμο. Είσαι υπεύθυνος γιατί γεννήθηκες, γιατί είσαι μέλος της ομάδας
που λέγεται ανθρώπινη φυλή, ακόμα και ο σοφότερος άνθρωπος να είσαι. Είσαι
υπεύθυνος γιατί καθημερινά βιώνεις την μοίρα της ανθρώπινης φυλής χωρίς να
μπορείς να κάνεις τίποτα. Αλλά γιατί είναι τόσο κακό να θεωρείς τον εαυτό σου
υπεύθυνο;. Χαμογέλα λιγάκι. <br />
<br />
<span lang="EN-US">M</span>α
πώς να χαμογελάσεις φίλε/φίλη, πώς να ακολουθήσεις το παράδειγμα του Ιησού; Μην
πάμε μακριά. Αν κάθε ένας από εμάς έκανε από κάτι μικρό, έστω στον τρόπο σκέψης
του, θα ήταν σημαντικό. Βάζεις γυαλιά ηλίου για να προφυλαχθείς από τον ήλιο,
επειδή σε παραμύθιασαν ότι θα βλάψεις τα μάτια σου, ότι θα κάνεις ρυτίδες. Και
έπειτα μια ολόκληρη βιομηχανία εξωτερικής ομορφιάς ή οποία βασίζεται στο φόβο
σου, αναδύεται, για να πουλήσει συγκαταβατική ομορφιά και συγκαταβατικά
πρότυπα ομορφιάς. Έπειτα κάνεις ρυτίδες. Μία επιφανειακότητα θεραπείας σε
περιμένει, για να ξεχάσεις την υγεία σου. Μας ρημάζουν δεν το βλέπεις; Αλλά εσύ
τώρα μπορεί να νομίζεις ότι είμαι κατά της θεραπείας, γιατί θες να ελέγχεις και
ταυτόχρονα να διατηρείς το λαμπερό προφίλ σου. Αυτό κάνουν και οι
μεγαλοδιαφθορείς μας. Εκμεταλλεύονται τα τραύματα μας. <br />
Έτσι οι εγωιστικά καλοπροαίρετες επιλογές των ανθρώπων γιγαντώνουν αθόρυβα και
εγκαθιστούν έναν πολιτισμό φαύλο – εμείς με τις επιλογές μας τον φτιάχνουμε. <br />
Αλλά πάνω από όλα εσύ είσαι ένας καλός πολίτης, ένας καλός πιστός. Και
άνθρωπος; Έλα μωρέ δεν βαριέσαι, άνθρωπος γίνομαι και αύριο. Αύριο σημαίνει
ποτέ.<br />
<br />
<i>Χωρίς πτώση δεν υπάρχει εξέλιξη. Αυτό
όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να συνεχίσουμε να πέφτουμε ακολουθώντας το
παράδειγμα των πρωτόγονων πρωτόπλαστων. Είμαστε αρκετά ώριμοι ώστε
να σπάσουμε τον κύκλο; Αυτό το μήνυμα μας έδωσε ο Ιησούς Χριστός με τον ερχομό
του... ότι δεν χρειάζεται να συνεχίσουμε να πέφτουμε. Το καλύτερο που έχουμε να
κάνουμε είναι με τόλμη να ατενίζουμε στο Μέλλον, που φτιάχνεται κάθε στιγμή,
τώρα, έστω και με πόνο.<br /><br /><br /><br />
</i><i><o:p></o:p></i></div>
</div>
ahttp://www.blogger.com/profile/00270238575717904175noreply@blogger.com0