Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τόσο αβίαστα, φευγαλέα και επιπόλαια αυτήν την λέξη: Δικαιοσύνη!
Έχει γίνει τόσο κοινότοπη η λέξη Δικαιοσύνη που πλέον έχει χάσει το νόημα και την υπόσταση της, ταυτόχρονα.
Δικαιοσύνη! Μία λέξη με έννοια κακοποιημένη, διαστρεβλωμένη, μεταχειρισμένη.
Δικαιοσύνη! Μία αξία χειραγωγημένη, ανάξια για αξία.
Η Δικαιοσύνη δεν είναι ιδέα, σκοπός, ή κάποιος χρυσός κανόνας που πρέπει να ακολουθήσουμε, ούτε σταθμός.
Η Δικαιοσύνη είναι η πιο έντιμη, εύθραυστη και ευαίσθητη συνθήκη με τον εσώτερο μας εαυτό.
Όταν η ύπαρξη μας είναι χωρισμένη στην ζωή και στον θάνατο, και δεν αντιληφθούμε ότι η ζωή είναι μια συνεχής αυθόρμητη πορεία επίγνωσης και μάθησης προς την αναζήτηση της αλήθειας-της μέγιστης δυνατής αυτογνωσίας τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για αγάπη. Χωρίς αγάπη δεν μπορούμε να μιλάμε για Δικαιοσύνη.
- Αντώνης Χαρατσής
Έχει γίνει τόσο κοινότοπη η λέξη Δικαιοσύνη που πλέον έχει χάσει το νόημα και την υπόσταση της, ταυτόχρονα.
Δικαιοσύνη! Μία λέξη με έννοια κακοποιημένη, διαστρεβλωμένη, μεταχειρισμένη.
Δικαιοσύνη! Μία αξία χειραγωγημένη, ανάξια για αξία.
Η Δικαιοσύνη δεν είναι ιδέα, σκοπός, ή κάποιος χρυσός κανόνας που πρέπει να ακολουθήσουμε, ούτε σταθμός.
Η Δικαιοσύνη είναι η πιο έντιμη, εύθραυστη και ευαίσθητη συνθήκη με τον εσώτερο μας εαυτό.
Όταν η ύπαρξη μας είναι χωρισμένη στην ζωή και στον θάνατο, και δεν αντιληφθούμε ότι η ζωή είναι μια συνεχής αυθόρμητη πορεία επίγνωσης και μάθησης προς την αναζήτηση της αλήθειας-της μέγιστης δυνατής αυτογνωσίας τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για αγάπη. Χωρίς αγάπη δεν μπορούμε να μιλάμε για Δικαιοσύνη.
- Αντώνης Χαρατσής