ΤΙ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΑΥΤΟΕΚΦΡΑΣΗ - ΣΚΕΨΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ....

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ - Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ

Ο ήλιος νιώθει ποτέ μόνος του; Το φεγγάρι νιώθει ποτέ μόνο του; Ο ουρανός νιώθει ποτέ μόνος του; Η θάλασσα νιώθει ποτέ μόνη της; Η φύση νιώθει ποτέ μόνη της; Ο θεός νιώθει ποτέ μόνος του; ΟΧΙ!
Γιατί η μοναξιά είναι το ΕΙΝΑΙ.
Όταν απαιτώ και έχω την ανάγκη να μην είμαι μόνος μου, όταν στηρίζομαι σε δεκανίκια, με καταβάλλει το αίσθημα της αυτοσυντήρησης, τότε είμαι σκλάβος της μοναξιάς. Γίνομαι άτεγκτος.
Ο πιο φαινομενικά δυνατός και καλοζωισμένος άνθρωπος είναι και ο πιο αδύναμος, γιατί διακατέχεται από τον φόβο του ξεβολέματος του.
Πώς μπορεί ένας άνθρωπος με τόσες ιδιαιτερότητες να αισθάνεται ποτέ μόνος του; Ο άνθρωπος-το ον με τα χίλια πρόσωπα.
Εσωτερική ελευθερία σημαίνει πραγματική βούληση, δεν επιθυμούμε και δεν προσπαθούμε να ικανοποιηθούμε, και τότε μπορούμε να διακρίνουμε το πραγματικό συμφέρον από το πρόσκαιρο, το ηθικό από το ανήθικο-έχουμε συνείδηση, και όταν έχουμε συνείδηση είμαστε πιο κοντά στην αλήθεια.
Μα τι άλλο είναι η μοναξιά παρά η τέχνη της ελευθερίας, της διαφορετικότητας-η τέχνη του να πεθαίνεις κάθε στιγμή.
Ελεύθεροι και μόνοι μέσα μας σημαίνει συναίρεση με κάθε τι ζωντανό σ` αυτόν τον κόσμο. Σημαίνει  ότι δεν ετεροπροσδιοριζόμαστε από κάποια παράταξη, που μας κάνει να ξεχνάμε γιατί πολεμάμε που μας κάνει να θεωρητικολογούμε, τρέφοντας και διεκδικώντας την ματαιοδοξία μας, κατατάσσοντας τους εαυτούς μας σε θρησκείες, φυλές και γλώσσες. Αλήθεια πόσο καλά πρέπει να γνωρίζουμε μία γλώσσα για να συννενοηθούμε μεταξύ μας;
Δεν διακατέχομαι από κάποια μανία για μία ευρύτερη και ειδικότερη εθνολογική πανανθρώπινη ένωση, ούτε τρέφω αυταπάτες. Αλλά, εάν δεν εμβαπτιστούμε από την ζωή μέχρι τον θάνατος μας, με μία αξία, με την  αγάπη, εάν δεν νιώσουμε ποτέ πλήρεις, τότε δεν θα κατανοήσουμε ποτέ τι σημαίνει  συντροφικότητα και τι σημαίνει να είσαι μόνος σου.

- Αντώνης Χαρατσής

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΠΙΘΑ ΓΙΑ ΖΩΗ

Όλοι έχουμε την ίδια σπίθα για ζωή, το ίδιο πάθος για την ζωή, τα ίδια συναισθήματα. 
Είτε είμαστε: φτωχοί\/πλούσιοι, νομοταγείς\/εγκληματίες, υγιείς\/άρρωστοι, απροσάρμοστοι\/ευπροσάρμοστοι, ευσυνείδητοι\/ασυναίσθητοι, υλιστές\/πνευματικοί, ατομικιστές\/αλτρουιστές, άθεοι\/πιστοί, ομοφυλόφιλοι\/ετεροφυλόφιλοι, ρατσιστές\/ειρηνιστές, έγχρωμοι\/λευκοί, χορτοφάγοι\/ζωοφάγοι, δάσκαλοι\/μαθητές κτλ.
Ακριβώς τότε όμως, όταν μπουν οι ταμπέλες και πέσουν οι μάσκες, όταν συντελεστεί αυτή η αναπόφευκτη ανά τους αιώνες διαχρονική διαφοροποίηση κατά την οντογένεση, τότε σπάει ο κύκλος της ζωής που μας συνδέει - δεν έχουμε πάθος δεν έχουμε συναισθήματα, ούτε αξίες και ιδανικά.
Έχουμε φόβο για το αύριο - Διασαλεύουμε την ύπαρξη μας και υποδαυλίζουμε την βία. Ροπή προς τον θάνατο ακριβώς γιατί φοβόμαστε να πεθάνουμε, μην χάσουμε τα κεκτημένα. Κτηνικότητα, προέκταση της κτητικότητας.
Μέσα από την εσωτερίκευση ομοιόστασης και διαφορετικότητας στο ανθρώπινο είδος,  καταργούνται τα αντώνυμα και συνώνυμα - εμείς είμαστε όλα αυτά. «Ομοιόσταση σημαίνει κατανοώ, φροντίζω και προλαμβάνω στην ζωή μου. Διαφορετικότητα σημαίνει δημιουργώ ιδέες και πράττω».
Δεν αρκεί να φιλοσοφείς εάν δεν είσαι αγνός μέσα σου. Και αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά ελευθερία. Ελευθερία του να μπορείς να γεννιέσαι και να πεθαίνεις κάθε μέρα. Αυτογνωσία! 
Μόνο τότε μπορούμε να διακρίνουμε την Ομορφιά - το Είναι, το φως μέσα από το σκοτάδι, το ηθικό μέσα από το ανήθικο - Όταν γίνουμε Αγάπη.
Eίμαστε όλοι φτιαγμένοι από την ίδια αρχέγονη ουσία και αυτό είναι που μας ενώνει σε όλα τα επίπεδα.
Θέλετε ιδανικά; Ζητήστε!
Θέλετε αξίες; Ζητήστε!
Θέλετε συναισθήματα αγάπης; Ζητήστε!
Θέλετε;... ΖΗΤΗΣΤΕ!

- Αντώνης Χαρατσής

                                                                                                                                                                  

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

ΤΕΛΕΙΟΜΑΝΙΑ ΚΑΙ Η ΧΑΜΕΝΗ ΜΑΣ ΑΘΩΩΤΗΤΑ

Η τελειομανία σε όλα τα επίπεδα μας κάνει αφύσικους, ανθρώπους χωρίς αυθορμητισμό και πνεύμα, σκληρούς, άκαμπτους και ανταγωνιστικούς με εμμονές, χωρίς ζωηράδα και εσωτερική ενέργεια - προδρόμους της μίμησης. Αντί να προσελκύουμε με ευαισθησία ψυχής ζορίζουμε, το δήθεν ανικανοποίητο, θέλοντας να δείχνουμε και να αισθανόμαστε τέλειοι. Ικανοποιημένος σημαίνει να μην προσπαθείς να είσαι ικανοποιημένος.
Διυλίζουμε τον κώνωπα, κάνουμε την τρίχα τριχιά και ψάχνουμε ψύλλους στ` άχυρα, επιδιώκωντας να βρούμε μέσα σε όλα ένα ψεγάδι, μία ατέλεια, κάτι να προσάψουμε.
Στην προσπάθεια μας για κοινωνική καταξίωση και ανέλιξη γινόμαστε επίμονοι, αγχωτικοί, καταθλιπτικοί και εγωπαθείς, με το να επιβάλλουμε στους άλλους - στον περίγυρο μας, την δικιά μας άποψη, ασχέτως εάν έχουμε δίκιο ή άδικο.
Πετυχαίνω τους στόχους μου δεν σημαίνει ξεγελώ, υποκρίνομαι και πατώ επί πτωμάτων, ούτε υπονομεύω την ύπαρξη μου. Αντίθετα, πετυχαίνω τους στόχους μου σημαίνει καταβάλλω την καλή μου προσπάθεια και προσεύχομαι.
Η κοινωνική ζωή δεν έχει να κάνει με την τελειομανία και τα συνώνυμα του, όπως η φιλαυτία και η ματαιοδοξία. Αλλά πηγάζει πάνω από όλα από μία συνεχή και ενδελεχή εις βάθος εσωτερική ενατένιση - εσωτερίκευση, που οφείλει να κάνει κάθε άνθρωπος για τον εαυτό του.
Φοβόμαστε σε κάθε περίπτωση ότι δεν θα κάνουμε καλή εντύπωση στους άλλους - στον περίγυρο μας, με αποτέλεσμα να αλλοτριωνόμαστε και να διεκπεραιώνουμε καταναγκαστικά, βιάζοντας αναίτια τους εαυτούς μας και τους συνανθρώπους μας. Μπλεγμένοι σε ένα λαβύρινθο κοροϊδίας, αυταπάτης και ανασφάλειας - Ένα παιχνίδι ρόλων, χαμένο εξ αρχής.
Εάν αποκτούσαμε μία πραγματικά αισιόδοξη και δεκτική ματιά προς την ζωή - εάν αφηνόμασταν, χωρίς να μας κατατρέχουν τα λάθη και αποτυχίες μας, τότε θα πετυχαίναμε πολύ περισσότερα πράγματα και με λιγότερο κόπο και πόνο. Για την ακρίβεια δεν θα είχαμε την έγνοια του να πετύχουμε κάτι. Φανταστείτε την κλίμακα των δονητικών αναταράξεων, που θα προκαλούσε αυτή η στάση στις ζωές όλων μας. Θα μιλάγαμε τότε για το ξεκίνημα μιας ριζοσπαστική μεταμόρφωση της ανθρώπινης συνείδησης.
'Εχουμε εγκαταλείψει στην λήθη την σοφία των παιδικών μας χρόνων, τελικά την (χαμένη) μας παιδική αθωότητα., λες και πρόκειται για κάποιο νόσημα με υψηλό κίνδυνο μολυσματικότητας και δείκτη επιπολασμού. Φτάνει πια!
Όλοι μας δυνατοί και αδύναμοι, ή δεινοπαθούντες και εύρωστοι βαδίζουμε ανεξαιρέτως σε μία λεπτή κλωστή που λέγεται ζωή - Μία συνειδητοποίηση ζωτικής σημασίας για την εξέλιξη μας.

- Αντώνης Χαρατσής

                                                        ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012

ΓΙΑ ΜΕΝΑ....

Είμαι ένας απλός άνθρωπος σαν και εσάς, που ψάχνω να βρω την λόγο της άγνοιας μου, και που αναζητώ τα ψήγματα της αλήθειας αυτού του κόσμου.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...