ΤΙ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΑΥΤΟΕΚΦΡΑΣΗ - ΣΚΕΨΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ....

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΕΓΩΙΣΤΙΚΗΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑΣ

Η πνευματική ευαισθησία μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε συναισθηματική νέκρωση, ψυχρότητα και εγωισμό. Αυτή είναι η περιβόητη πνευματική καταξίωση.
Ο πνευματικά καταξιωμένος άνθρωπος νομίζει ότι υπερέχει σε σύγκριση με άλλους ανθρώπους. Και αυτό γιατί είτε συμπεριφέρεται με περιφρόνηση και επιθετική αγένεια είτε με συγκατάβαση και υποτίμηση.
Ο πνευματικά καταξιωμένος συνήθως είναι κάποιος που πατάει γερά στα πόδια του, υλικά κυρίως, και αντί να παροτρύνει ως συνειδητά οφείλει να κάνει, "να χτίσει γέφυρες", τα βάζει με όλους και με όλα, βλέπει εχθρούς εκεί που δεν υπάρχουν, επειδή υποσυνείδητα έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Την αυτοεκτίμηση του, την "συνειδητή" αυτοεκτίμηση του, την αντλεί από την εξωτερικότητα με την θρέψη ενέργειας.
Είναι αυτός που βαδίζει στην ζωή πάντα με ένα αίσθημα ανωτερότητας και ξεχωριστότητας. Είναι ένας χάρτινος πύργος.

- Αντώνης Χαρατσής



Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

ΤΑ ΔΥΟ ΦΥΛΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΗΘΙΚΗΣ (ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ)

Έχουμε ανάγκη από μια νέα ηθική στις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων.......

Έχουμε ανάγκη από μια νέα ηθική μεταξύ των φύλων: από τα πιο απλά ως τα πιο πολύπλοκα πράγματα.

Έχουμε ανάγκη από μια νέα ηθική των φύλων: που δεν θα βασίζεται στην παράδοση και την συνήθεια.

Έχουμε ανάγκη από μια νέα ηθική των φύλων: αυτοπροσδιορισμού και όχι ετεροπροσδιορισμού.

Έχουμε ανάγκη από μία νέα ηθική της συντροφικότητας των φύλων και όχι κάτι που θυμίζει συντροφικότητα.

Έχουμε ανάγκη από μια νέα λεξιλογική ηθική των φύλων: όχι κανονιστική, αλλά που θα προέρχεται από την ύπαρξη., αφού το λεξιλόγιο διαμορφώνει συμπεριφορές.

Έχουμε ανάγκη από μια νέα ηθική των φύλων: που δεν θα βασίζεται στην ευπρέπεια, την τήρηση και την υποχρέωση.

Έχουμε ανάγκη από μία νέα ηθική των φύλων: που δεν θα έχει ως μέλημα την συντήρηση ρόλων - στερεοτύπων - προσδοκιών κτλ.

Έχουμε ανάγκη από μία νέα ηθική των φύλων: επίγνωσης.

Έχουμε ανάγκη από μια νέα ηθική των φύλων: που θα ξεκινάει από πολύ νεαρή ηλικία.

Έχουμε ανάγκη από μια νέα ηθική μεταξύ των φύλων: της διαφορετικότητας και της ισότητας αφού η ισότητα βρίσκει νόημα στη διαφορετικότητα.

- Αντώνης Χαρατσής




Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

ΟΙ ΑΠΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Οι απλοί άνθρωποι....

Οι απλοί άνθρωποι ξεχωρίζουν αμέσως. Και αυτό είναι γεγονός.

Η επαφή μαζί τους αναγνωρίζεται από τα πρώτα δευτερόλεπτα, με ένα απλό βλέμμα.

Οι απλοί άνθρωποι είναι χαρισματικοί και πάντα κάνουν αισθητή την παρουσία τους, χωρίς καν να το αντιλαμβάνονται οι ίδιοι.

Οι απλοί άνθρωποι άλλες φορές διαστέλλονται και άλλες φορές συστέλλονται. 

Οι απλοί άνθρωποι πολλές φορές δείχνουν απλοϊκοί, αψιμυθίωτοι, κανένα πρόβλημα γι` αυτούς.

Οι απλοί άνθρωποι δεν δίνουν έμφαση στην επίφαση, στην εξωτερική τους εμφάνιση. Αλλά η απλότητα τους, η τέλεια φυσικότητα τους προέρχεται από το εσώτερο βάθος της ύπαρξης τους, από τα μέσα.

Αυτή η εσωτερική τους απλότητα εξωτερικεύεται και αγκαλιάζει το πρόσωπο σαν ένα φωτεινό πέπλο. 

Το ίδιο το σώμα τους γίνεται πηγή φωτός.

Απλοί άνθρωποι που λαμποκοπούν θετική ενέργεια.



Οι απλοί άνθρωποι κουβαλάνε τον δικό τους μικρό σταυρό....

Οι απλοί άνθρωποι δεν έχουν ύφος.., είναι σαν ευγενικά παιδιά και αυτό "τρομάζει" και αποσυντονίζει τους πολύπλοκους ανθρώπους, οι οποίοι διαρκώς αναζητούν έναν "ηγέτη", μια εξωτερική επιβεβαίωση, ένα φόβητρο, γιατί νιώθουν πιόνια και αναζητάνε διαρκώς μία αυθεντία προσωπική ή θεσμική.

Οι απλοί άνθρωποι μπορεί από μέσα τους να συμπονούν αλλά ξέρουν ότι αυτό δεν είναι αρκετό.

Οι απλοί άνθρωποι θυμώνουν και αυτοί αλλά όταν συμβεί να θυμώσουν νιώθουν την καρδιά τους να ματώνει.

Οι απλά άνθρωποι ξέρουν ότι όλοι είναι απλοί άνθρωποι, απλά δεν το ξέρουν.

Κανείς δεν περνάει απαρατήρητος.

- Αντώνης Χαρατσής






Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΠΛΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ "ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ": ΣΤΙΧΟΙ

Στίχοι του ΤENNYSON:
Λουλούδι από τη σχισμάδα του τοίχου,
Σε τραβάω απ τη σχισμάδα,
Σε κρατάω εδώ στο χέρι μου,
Ολάκερο απ τη ρίζα,
Μικρό λουλούδι-αν μπορούσα να καταλάβω
Τι είσαι, κι εσύ και η ρίζα σου,
Ολάκερο εσύ,
Θα `ξερα τι είναι ο θεός κι ο άνθρωπος.


Ηaiku στίχοι του BASHO:
Όταν κοιτάζω προσεχτικά
Βλέπω ν ανθίζει η ναζούνα
Πλάι στο φράχτη!

Η διαφορά είναι εντυπωσιακή:
Ο Τennyson κινείται προς το λουλούδι με την πρόθεση να το αποκτήσει. Το "ξερίζώνει" "ολάκερο με τη ρίζα".
Κι ενώ κλείνει το συλλογισμό ότι το λουλούδι μπορεί να τον βοηθήσει να γνωρίσει την φύση του θεού και του ανθρώπου, το ίδιο λουλούδι είναι ήδη νεκρό, στα χέρια του, σαν αποτέλεσμα του ενδιαφέροντος του για αυτό.
Ο Τennyson όπως τον βλέπουμε  μέσα από το ποίημα του μπορεί θαυμάσια να συγκριθεί με τον δυτικό επιστήμονα  που ψάχνει να βρει την αλήθεια καταστρέφοντας την ζωή.
H αντίδραση του Basho  στη θέα του λουλουδιού είναι εντελώς διαφορετική. Δεν θέλει να το ξεριζώσει. Δε θέλει ούτε καν να το αγγίξει. Το μόνο που κάνει είναι να το κοιτά προσεκτικά, να το βλέπει.

Ο Τennyson φαίνεται ότι χρειάζεται το λουλούδι για να καταλάβει τους ανθρώπους και την φύση. Αποκτώντας, το όμως, το λουλούδι καταστρέφεται. Αυτό που "ζητάει" ο Basho  είναι να δει, κι όχι απλώς να το κοιτάξει το λουλούδι, αλλά να γίνει "ένα" με αυτό και να το αφήσει να ζήσει

- Σχόλια του Έριχ Φρομ







Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ


Χωρίς αλλαγή στην συνείδηση, είναι κούφια και αδύνατη η οποιαδήποτε αλλαγή στην κοινωνία. Είναι τόσο απλό αρκεί οι άνθρωποι να αρχίσουν να ανοίγουν τα εσωτερικά τους μάτια, γιατί τα βιολογικά τους μάτια έχουν γεμίσει ακαθαρσίες και δεν μπορούν να δουν ή νομίζουν ότι βλέπουν ή δεν θέλουν να δουν. Η τραγική υπονόμευση του κατώτερου ανθρώπινου είδους πρέπει να σταματήσει.
Δυστυχώς το ανθρώπινο είδος αρέσκεται άβουλα να επιδεικνύει την κατωτερότητα του και να τρέφεται από αυτήν.

Δεν ξέρω πόσοι από εσάς το έχουν συλλογιστεί σοβαρά, αλλά αναλογικά είμαστε το πιο βάρβαρο είδος στον πλανήτη. Και αυτό γιατί ενώ διαθέτουμε τόσες δυνατότητες, χαρίσματα και ευφυϊα δεν τα πραγματώνουμε στις ζωές μας, αλλά αδιαφορούμε, δεν νοιαζόμαστε για την ανάδειξη του πολιτισμού μας, αλλά για την έμπρακτη βεβήλωση των ιερών ζωών μας και κάθε πλάσματος και οικοσυστήματος στην γη.

Πιστεύετε ότι αυτά είναι απλά θεωρίες; Αν ναι τότε έχετε καταδικάσει τις ζωές σας και μπορείτε να συνεχίσετε να ζείτε με τον ίδιο τρόπο:
Να παραπονιέστε αλλά να μην αμφισβητείτε.
Να θυμώνετε αλλά να μην αρνείστε.
Να προσαρμόζεστε αλλά να βαριέστε.

Ο μεγαλειώδης άνθρωπος, γιατί ο άνθρωπος είναι μεγαλειώδης, ζει στην σκιά του εαυτού του:
Δεν τον ενδιαφέρει η Συντροφικότητα αλλά η επίγευση της Συντροφικότητας.
Δεν τον ενδιαφέρει ο εαυτός του αλλά η επίγευση του εαυτού του.
Δεν τον ενδιαφέρει ο κόσμος αλλά η επίγευση του κόσμου.
Η ζωή έχει καταντήσει μία επίγευση.

Ο σημερινός άνθρωπος αντί να αντλεί δύναμη από τον εαυτό του, τρέφεται από την δύναμη άλλων. Είναι συλλέκτης "ψυχών". Αυτή είναι η ψευδαίσθηση στην οποία ζει.

Πότε θα έρθει ο καιρός που οι άνθρωποι θα βρουν την κλίση τους και τον σκοπό στην ζωή;
Πότε οι άνθρωποι θα μεταβούν και θα πάψουν να ζουν σαν άλλα μελλοντικά εξελιγμένα μυρμήγκια;

- Αντώνης Χαρατσής







Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

OΣΑ ΚΑΡΔΙΟΧΤΥΠΙΑ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΝ

"Θα νιώσουμε πολλές ταχυκαρδίες".
"Θα νιώσουμε πολλές αρρυθμίες".
"Θα νιώσουμε μπορεί ακόμα και ανακοπές".

Όσα αγκάθια και αν συναντήσουμε στον δρόμο της ζωής,
ότι και αν συμβεί, ένα πράγμα πρέπει να μείνει ακέραιο:
Το ΚΟΥΡΑΓΙΟ.

ΌΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΙ

ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ
ΝΑ ΑΝΑΚΑΜΠΤΟΥΜΕ

ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΚΑΜΠΤΟΥΜΕ
ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΖΩΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΖΩΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΤΟΤΕ ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΕΣ

ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ MAΣ
ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΞΕΚΙΝΑΕΙ Η ΑΛΛΑΓΗ.

- Αντώνης Χαρατσής





Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

"ΓΙΑΤΙ ΣΤΡΑΒΟΚΟΙΤΑΖΕΙΣ";;;;......

Γιατί στραβοκοιτάζεις κάποιον ή κάτι;

Γιατί προσπαθείς να συνδεθείς με τους ανθρώπους και τον κόσμο άγαρμπα, λανθασμένα.
Γιατί νιώθεις μόνος.
Νομίζεις ότι σου λείπει κάτι και γι αυτό ψάχνεις εξωτερικές λύσεις και αποδράσεις για να ξεφύγεις από την δυσάρεστη πραγματικότητα, φτιάχνοντας μία άλλη δυσάρεστη πραγματικότητα για να αντλήσεις ικανοποίηση - Αυτό είναι το νόημα της αντίδρασης.
Η ικανοποίηση όμως είναι εφήμερη και ξαναγυρνάς στην δυστυχία - Αυτό είναι το νόημα του κύκλου της φαυλότητας.
Και θέλεις ένα όλο και πιο δυνατό συναίσθημα για να αισθάνεσαι ικανοποιημένος - Αυτό είναι το νόημα του εθισμού.
Δεν μπορείς όμως ποτέ να ξεφύγεις από τον εαυτό σου γιατί ο εαυτός είσαι εσύ. Άσχετα αν πιστεύεις πολλές φορές ότι κουβαλάς τον εαυτό σου. 
Αν κάποιος κουβαλάει κάποιον είναι ο εαυτός εσένα. Μην έχεις την ψευδαίσθηση για το αντίθετο. 
Σε κάθε περίπτωση αισθάνεσαι διχασμένος.

Είσαι αυτός που πρέπει να είσαι, απλά δεν το γνωρίζεις, αδιαφορείς να το γνωρίσεις, φοβάσαι να το γνωρίσεις, και αυτός ο φόβος σε κάνει αμυντικό και η άμυνα σε κάνει εν δυνάμει βίαιο.

Όταν τρέφεσαι από την ενέργεια του άλλου ή όταν έχεις την ανάγκη να τραφείς από την ενέργεια του άλλου (απομύζηση), τότε προσβάλλεσαι εύκολα. Μπορεί να προσβληθείς από το οτιδήποτε, αλλά ο πυρήνας είναι η θρέψη της ενέργειας.

- Αντώνης Χαρατσής


Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΚΑΙ ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΓΝΩΣΗΣ

Αυτός που προσπαθεί να γίνει γρήγορα συνειδητός χάνει την επαφή με το ασυνείδητο του.

Ποιος είναι αυτός;

Είναι αυτός που δεν κατανοεί την γνώση, και επειδή δεν την κατανοεί χειραγωγεί την γνώση προς όφελος του και την τροποποιεί σε στείρα γνώση. Είναι αυτός που παπαγαλίζει την γνώση, για να ανελιχθεί, να καταξιωθεί και απεγνωσμένα να ξεχωρίσει τον εαυτό του ως ον μοναδικό και ανώτερο από τους υπόλοιπους ανθρώπους.

Είναι ο άνθρωπος της μάζας γιατί διαχωρίζει τον εαυτό από τους υπόλοιπους ανθρώπους και αυτό είναι που τον καθιστά μαζάνθρωπο, ζει στη ψευδαίσθηση της ψευδαίσθησης.
Μπορείς να βρεις πολλούς τέτοιους ανθρώπους στην τέχνη, την επιστήμη, την πολιτική. Έτσι έχουν μάθει και εκπαιδευτεί.
Είναι οι άνθρωποι χάρτινοι πύργοι. Πύργοι γιατί προσπαθούν να επιβληβούν με κάθε μέσο. Χάρτινοι γιατί αν τους φυσήξεις θα πέσουν αμέσως και θα διαπιστώσεις ότι είναι τελείως άδειοι μέσα τους.

Δεν είναι εντυπωσιακό που οι πιο καλά μορφωμένοι άνθρωποι πάσχουν από δολιότητα και ιδιοτέλεια;
Ουσιαστικά ένας τέτοιος άνθρωπος ενώ νομίζει ότι οφελεί τον εαυτό του, στην πραγματικότητα βλάπτει τον εαυτό του, τον προσωπικό του κύκλο αλλά και τον ευρύτερο κοινωνικό περίγυρο ανάλογα με το εκτόπισμα που έχει στην κοινωνία.
Μάλιστα όσο μεγαλύτερο εκτόπισμα έχει κάποιος, όσο περισσότερο ανάγκη έχει την εξωτερικότητα, τόσο περισσότερο διεφθαρμένος είναι ο ίδιος. Η εξωτερικότητα δεν έχει ανάγκη να επιδεικνύεται πάντα μπορεί να δρα και υπογείως, δεν μοχθεί γιατί είναι μια παγιωμένη κατάσταση που αντιπροσωπεύεται από βάρβαρους ατομικιστές και ακολουθείται από φοβικούς μιμητές. Στην πορεία τελικά όλοι ανταλλάσσουν ρόλους με όλους.


- Αντώνης Χαρατσής






Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

"ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ": ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Ο διάβολος αντιπροσωπεύει την διτtότητα, το καλό και το κακό, οι επιλογές που νομίζουμε ότι κάνουμε στην ζωή, ο σωστός ή ο λάθος δρόμος που νομίζουμε ότι παίρνουμε.

Ακόμα και όταν επιλέγουμε τον σωστό δρόμο πρέπει να διακρίνουμε, όταν διακρίνουμε συγκρίνουμε, και όταν συγκρίνουμε κρίνουμε.
Διάκριση - κρίση - σύγκριση, είναι τα τρία συνώνυμα τα οποία στην απόσπαση τους από τον εαυτό συνεισφέρουν στην προσκόλληση στο όμοιο, την ταύτιση και την χειραγώγηση. Αυτή είναι η συνεισφορά τους.
Κάποιος δεν αλλάζει τον εαυτό του, και δεν επιθυμεί ούτε οι άλλοι να αλλάξουν, τέτοια άτομα ψάχνει. Όσο περισσότερο δογματικός και διαμορφωμένος είναι κάποιος τόσο λιγότερο ώριμος πραγματικά είναι.

Με άλλα λόγια δεν είσαι η αντίδραση στις αισθήσεις σου, δεν είσαι εικόνα, η εικόνα σου, που δεν είναι τίποτα άλλο από μια παρηγορητική ψευδαίσθηση που απεγνωσμένα ζητά να βρει μια ανταπόκριση (άσχετα αν τη βρίσκει ή όχι).
Τι είσαι;

"Για να υπάρχει διάβολος υπάρχει θεός"
Ο διάβολος λοιπόν αφού αντιπροσωπεύει το καλό και το κακό είναι και ο νόμος του κάρμα, ο νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος.

Που στηρίζεται αυτός ο νόμος;

Αυτός ο νόμος στηρίζεται στο: φοβάμαι να αλλάξω - να γίνω πιο συνειδητός και συνεχίζω την ζωή μου όπως έχω μάθει, ή πρέπει να κάνω καλές πράξεις (υπερεγώ) γιατί δεν μου αρέσει ο εαυτός μου, γιατί κάτι λείπει και όταν βρω αυτό το κάτι εξωτερικά, όλα θα πάνε καλά. Και η κοροϊδία του εαυτού συνεχίζεται....

Όταν εντοπιστεί και αναγνωριστεί η ασχήμια της ζωής, τότε σταδιακά αρχίζει να καταρρέει όλο το σαθρό οικοδόμημα, που δεν είναι τίποτα άλλο από το εγώ.
Ταυτόχρονα κάτι καινούργιο μπορεί να αρχίσει να αναπτύσσεται. Και αυτό το καινούργιο είναι ο δρόμος του θεού.

O θεϊκός δρόμος ξεκινάει από την επίγνωση ότι δεν είσαι θεός.

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΑΡΜΟΝΙΑΣ

Ποιο είναι το νόημα και η αξία της αρμονίας; Το νόημα και η αξία της αρμονίας είναι η μεταστοιχείωση και μεταμόρφωση της, σε κάθε περίπτωση όμως παραμένει Αρμονία.
Για μένα αυτό είναι Μετάβαση.

- Αντώνης Χαρατσής




Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

ΧΑΡΑ ΚΑΙ..."ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙΑ;;;;;"

Οι γνώσεις δεν συμβαδίζουν με την ανεμελιά(;) και την χαρά(;), και πολύ περισσότερο με το να λες γνωρίζω ότι γνωρίζω. Επιπλέον όσο μεγαλύτερος είναι ο βαθμός επίγνωσης τόσο μεγαλύτερο το ξεβόλεμα, άρα τόσο μεγαλύτερη η ταραχή, άρα τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος για εσωτερίκευση και χωριστικότητα. Πιστεύω αυτό είναι ένα είδος πνευματικού-συνειδητού εγωισμού. Άρα πρέπει να ξαναγίνουμε "παιδιά";
Φυσικά δεν μπορείς και δεν πρέπει να γυρίσεις τον χρόνο πίσω, αυτό είναι και το μόνο νόημα της εξέλιξης, της μετάβασης, της διαφορετικότητας (δεν μπορούμε γιατί πλέον έχουμε μάθει να ξεχωρίζουμε το καλό και το κακό και τις προεκτάσεις του - δεν πρέπει γιατί αυτό θα σήμαινε το σταμάτημα της νοημοσύνης με πολλαπλές συνέπειες).
Επομένως αυτός είναι και ο λόγος που όταν ήμασταν παιδιά και μέχρι κάποιας ηλικίας ξεχνούσαμε πολύ εύκολα, και αυτό γιατί ήμασταν πολύ επικεντρωμένοι στο Τώρα. Να δεχτούμε λοιπόν ότι τα παιδιά λειτουργούν σαν σφουγγάρια (ίσως αυτή να είναι μία εξήγηση για την ανεξέλεγκτη-ζωώδη συμπεριφορά των παιδιών αλλά και για την αθωότητα και ευαισθησία από την άλλη) τα οποία απορροφούν και θετικές και αρνητικές καταστάσεις. Aυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι τα βιώματα της παιδικής ηλικίας εκδηλώνονται και καθρεφτίζονται ολοκάθαρα στην ενήλικη ζωή. Άρα τα παιδιά έχουν μνήμη κι ισχυρή μάλιστα, είναι εκείνη η περίοδος που αρχίζει να φορτώνει η μνήμη (είναι άλλο να έχεις μνήμη και άλλο να χαραμίζεσαι και να τρέφεσαι από την μνήμη) γι αυτό και όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι, ένας ενήλικος ανάλογα με τις καταστάσεις που έζησε ως παιδί θα δομήσει αντίστοιχα και το υποσυνείδητο ή ασυνείδητο του.
Τι γίνεται λοιπόν από εκεί πέρα όταν αρχίζουν τα προβλήματα και μπαίνει στη μέση η γνώση; Μπορούμε να διαχειριστούμε την γνώση; πως αντιδράμε σε αυτήν; Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα του πολιτισμού μας.
Επειδή είναι ανώφελο να διαλύεις κάθε σκέψη-γνώση ξεχωριστά (λερναία ύδρα), νομίζω ότι τον πυρήνα των γνώσεων, δηλαδή τον πυρήνα των σκέψεων, αφού η γνώση εκπορεύεται από την σκέψη τον διαλύεις με κάτι που λέγεται ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ, με το ολικό δηλαδή άφημα του εαυτού και την μετέπειτα"θυσία".

Αυξάνοντας τον βαθμό επίγνωσης μέσα μας χωρίς αυταπάρνηση, εύκολα μπορεί να χάσουμε το κουράγιο μας.


Δεν είναι δυνατόν κάποιος που έχει "φτάσει" ακόμα και στην ενότητα να συνεχίζει να δημιουργεί και να εξελίσσεται;; Νομίζω πως είναι δυνατόν, διότι σε διαφορετική περίπτωση μάλλον αυτόματα θα εξαϋλωνόταν.

Ένα είναι σίγουρο: "Σίγουρα δεν πρέπει να ξαναγίνουμε παιδιά" - "Σίγουρα δεν πρέπει να παραμείνουμε ενήλικοι"

Με τις φυσικά εκπορεύομενες πνευματικές δυνάμεις των παιδιών αποδεικνύεται ποσό αφύσικες και "σωματικές" είναι οι προσπάθειες μερικών να ανιχνεύσουν υπερφυσικές δυνάμεις ως αυτοσκοπό. Το μόνο κέρδος από μια τέτοια ενασχόληση είναι η ενίσχυση του εγωισμού.....











Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...