ΤΙ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΑΥΤΟΕΚΦΡΑΣΗ - ΣΚΕΨΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ....

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

Διήγημα3: Ο ΑΔΥΝΑΜΑ ΔΥΝΑΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Ήταν ένας άνθρωπος πολύ αδύναμος, χαμένος μόνος του μέσα στις ερημιές και τα δάση, τσουρουφλίστηκε από τον καυτό ήλιο, χτυπήθηκε από τους μανιασμένους ανέμους, πνίγηκε από τις βροχές και τα ποτάμια, πάγωσε από το κρύο και την υγρασία, γδάρθηκε πάνω σε βράχους, τρόμαξε μέσα στην μαύρη νύχτα, χλευάστηκε  από το ίδιο του το είδος, τραυματίστηκε από τα ζώα.
Πάντα ήταν ένας αδύναμος άνθρωπος, γιατί ήταν άνθρωπος, γιατί κατάλαβε ότι όταν πας να γίνεις κάτι άλλο εκτός από άνθρωπος, γίνεσαι διπλά αδύναμος - οι άνθρωποι γοητεύονται από το "γλαύκωμα".
Ατενίζοντας την φύση την συνέλαβε στο μυαλό του σαν ένα πεπιεσμένο φράκταλ, τότε συνειδητοποίησε ότι και αυτή ήταν αδύναμη. Όλα ήταν κομματιασμένος χώρος, από μοναδικούς σχηματισμούς, και ο άνεμος μια απαραίτητη παρενέργεια.
Ο αδύναμος άνθρωπος κατανόησε ότι είχε την δική την δική του μόνιμη θέση, στο "κουτί" των αντιθέσεων.
Ο αδύναμος άνθρωπος από τότε βαπτίστηκε με την δύναμη.
Ο αδύναμος άνθρωπος ήταν πάντα ένας παντοδύναμος άνθρωπος.
Η δύναμη και η αδυναμία παίζουν στο στερέωμα της απειροσύνης.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...