ΤΙ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΑΥΤΟΕΚΦΡΑΣΗ - ΣΚΕΨΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ....

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ: ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ;

Τι κάνεις; Τι κάνετε; Οι άνθρωποι δεν χαιρετιούνταν πάντα με αυτόν τον τρόπο: επικαλούνταν τη θεϊκή προστασία και δεν χαιρετούσαν ένα χωριάτη έτσι όπως χαιρετούσαν ένα ιππότη. Για να εμφανιστεί ο τύπος: "Τι κάνετε;" έπρεπε να εγκαταλείψουμε τη φεουδαρχία και να μπούμε σε μία δημοκρατική εποχή που προϋποθέτει ένα μίνιμουμ ισότητας ανάμεσα σε διαχωρισμένα άτομα που υπόκεινται στις ψυχολογικές τους μεταπτώσεις.
Αυτή η τυποποιημένη , λακωνική έκφραση ανταποκρίνεται στην αρχή της οικονομίας και συνιστά τον ελάχιστο κοινωνικό δεσμό σε μια κοινωνία της μάζας, που επιδιώκει να συγκεντρώσει ανθρώπους όλων των οριζόντων. Όμως μερικές φορές δεν είναι τόσο μια ρουτίνα όσο μια κλήτευση: Θέλουμε να εξαναγκάσουμε τον ερωτώμενο να τοποθετηθεί , θέλουμε να τον καθηλώσουμε  και να τον υποβάλλουμε σε μια εξονυχιστική εξέταση. Τι κάνεις; Τι γίνεσαι; Πώς είσαι; Πώς τα πας; Μια διακριτική επιταγή που μας διατάζει να αποκαλύψουμε την μύχια αλήθεια μας. Το καθαυτό γεγονός της ύπαρξης δεν αρκεί πια., απαιτεί μια συνεχή εξέταση του εσωτερικού μας βαρόμετρου.
"Δείχνεις στις φόρμες σου σήμερα". Aυτή η γλυκιά σαν μέλι φιλοφρόνηση ισοδυναμεί με μια καθαγίαση: μες στην αντιπαράθεση μεταξύ καταχαρούμενων και κατσουφιασμένων, εγώ βρίσκομαι στη σωστή πλευρά. Να που χάρη στη μαγεία μιας φράσης  τοποθετούμαι στην ιεραρχία μιας λεπτεπίλεπτης και διαρκώς μεταβαλλόμενης ιεραρχίας.  Την επόμενη μέρα θα υποστώ μια άλλη αμείλικτη ετυμηγορία:  "Σήμερα έχεις τα χάλια σου". αυτή η παρατήρηση με πληγώνει κατάστηθα, μς αποσπά άγρια από την εξαίσια θέση όπου νόμιζα πως είχα εγκατασταθεί για πάντα. Εξέπεσα από την κάστα των αρχόντων, είμαι ένας παρίας που πρέπει να κρύβει το πρόσωπο του από όλους.
Σε τελική ανάλυση το "τι κάνεις;" είναι η πιο επιφανειακή και η πιο βαθιά ερώτηση. Για να απαντήσουμε με ακρίβεια σε αυτή , πρέπει να διερευνήσουμε εξονυχιστικά τον ψυχισμό μας, να προβούμε σε λεπτότατες ζυγοσταθμίσεις. Όμως τι σημασία έχει: πρέπει να απαντήσουμε "καλά" από ευγένεια και να περάσουμε σε άλλο θέμα ή να μηρυκάζουμε την ερώτηση για μια ολόκληρη ζωή και να φυλάξουμε την απάντηση μας για μετά.
-Πασκάλ Μπρύκνερ.

Σχόλιο: Ένα ωραίο δοκιμιακό άρθρο. Αντί κοινωνία της μάζας, θα προτιμούσα τον όρο μία κοινωνία της συνεκτικότητας.
Η ερώτηση : τι κάνεις; δεν είναι ούτε επιφανειακή ούτε βαθιά, όταν μπαίνεις σε μια τέτοια εις βάθος καταναγκαστική διανοουμενίστικη διεργασία χάνεις το νόημα. Είναι αυτό που είναι.   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...